Αποχαιρετώντας τον Γιάννη Ζιάγκα – Γράφει ο Γιώργος Ευαγγελόπουλος

0 279

 

Η πρόσφατη εκδημία του Γιάννη Ζιάγκα γέμισε θλίψη, πέρα από την οικογένειά του και τους συνεργάτες του στις διάφορες θέσεις ευθύνης από τις οποίες πέρασε στη μακρά και ενδιαφέρουσα πολιτική διαδρομή του, κι όλες τις φίλες και τους φίλους του. Δηλαδή ανθρώπους που τον γνώρισαν και τους κέρδισε με την προσηνή συμπεριφορά του, με το ανθρώπινο και πολιτικό ήθος του. Είναι ενδιαφέρον ότι οι τελευταίοι ανήκουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους, όχι μόνον στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος και υπό τη σημαία του οποίου εξελέγη κατ’ επανάληψη βουλευτής του Νομού Τρικάλων.

Ο Γιάννης Ζιάγκας έγινε βουλευτής για πρώτη φορά το 1986, όταν κατέλαβε την έδρα του Κωνσταντίνου Αλεξιάδη, μετά τον θάνατο του τελευταίου. Από τότε χρονολογείται η γνωριμία μου μαζί του, καθώς ο Κωνσταντίνος Αλεξιάδης υπήρξε θείος μου, προς τον οποίο έτρεφα μεγάλη αγάπη και σεβασμό, λόγω της ακεραιότητας του χαρακτήρα του, της αδιαφορίας του για το χρήμα και της ανυποχώρητης στάσης του απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου. Ο Αλεξιάδης υπήρξε ένας αστός, κεντρογενής βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Γιάννης Ζιάγκας, που τον διαδέχθηκε, ανήκε στον στενό κύκλο των προσωπικών φίλων του Ανδρέα Παπανδρέου (όπως και ο αδελφός του, Μιχάλης Ζιάγκας).

Η τύχη το έφερε να γνωρίσω καλύτερα τον Γιάννη Ζιάγκα, όταν μου έγινε η τιμή να αναλάβω καθήκοντα επιστημονικού συνεργάτη του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ), Καρόλου Παπούλια, το 2007. Ο Γιάννης ήταν ήδη ειδικός συνεργάτης του από το 2005, όταν ο αείμνηστος Παπούλιας πρωτοεξελέγηΠτΔ. Επί οκτώ ολόκληρα χρόνια, συνεργαστήκαμε αρμονικά, προσπαθώντας να προσφέρουμε, με βάση τις αρμοδιότητες που ο καθένας μας είχε, βοήθεια στο έργο του Καρόλου Παπούλια στο ύπατο αξίωμα της χώρας. Δεν ήμαστε, ασφαλώς, ούτε οι μόνοι, ούτε οι κυριότεροι συνεργάτες του τότε Προέδρου. Ο ιστορικός του μέλλοντος, όχι ο γράφων, θα αξιολογήσει -όταν επέλθει η χρονική απόσταση που είναι αναγκαία για μια κατά το δυνατόν δικαία κρίση- την προσφορά του Παπούλια στην πατρίδα, στις δύσκολες για το έθνος στιγμές κατά τη διάρκεια της δεύτερης, κυρίως, θητείας του.

Εν αναμονή, λοιπόν, αυτής της μελλοντικής κρίσης και αποχαιρετώνταςσήμερα τον Γιάννη Ζιάγκα, αισθάνομαι την ηθική υποχρέωση να τονίσω τα εξής χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του ως πολιτικού:

Πρώτον, έχοντας σπουδάσει στην Αυστρία, είχε καλή γνώση της ιστορίας της σοσιαλδημοκρατίας στον γερμανόφωνο χώρο και παρακολουθούσε πάντοτε με ενδιαφέρον την κίνηση των ιδεών σε αυτήν. Η στενή φιλία του με τον Κάρολο Παπούλια στηριζόταν, μεταξύ άλλων, στην κοινή γερμανική τους παιδεία και στην πίστη αμφοτέρων στα ιδανικά της γερμανικής και της ευρύτερης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Δεύτερον, παρακολουθούσε συστηματικά τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Τουρκία και τη Μέση Ανατολή.

Τρίτον, άκουγε πάντοτε με ενδιαφέρον τη γνώμη των συνομιλητών του και προσπαθούσε να την αξιολογήσει. Δεν την προσπερνούσε με ευκολία, όπως συχνά κάνουν πολλοί πολιτικοί.

Τέταρτον, διάβαζε συστηματικά τον Τύπο και ήταν φανατικός βιβλιόφιλος.

Ο Γιάννης Ζιάγκας, ένας εξωστρεφής και συναισθηματικός άνθρωπος, ένας πιστός στο ΠΑΣΟΚ πολιτικός και έμπιστος φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου και του Καρόλου Παπούλια, δεν είναι πια μαζί μας. Τον αποχαιρετώ με συγκίνηση και σεβασμό στη μνήμη του!

Γιώργος Λ. Ευαγγελόπουλος
Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας και Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Μπορεί επίσης να σας αρέσει
Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Litespeed Greek Web Hosting by NetSpace.gr