Αναγνώστης γράφει: Οι «Λιάπηδες» της Καλαμπάκας
Ο πρώην πολιτευτής Λιάπης, με την συμπεριφορά του απέναντι στο κράτος και στους νόμους, πρόβαλε σε οθόνη νυχτερινού κινηματογράφου
Ο πρώην πολιτευτής Λιάπης, με την συμπεριφορά του απέναντι στο κράτος και στους νόμους, πρόβαλε σε οθόνη νυχτερινού κινηματογράφου
Ο πρώην πολιτευτής Λιάπης, με την συμπεριφορά του απέναντι στο κράτος και στους νόμους, πρόβαλε σε οθόνη νυχτερινού κινηματογράφου έναν χαρακτήρα υπερόπτη, αυθάδη, προκλητικό, ανάγωγο, εγωκεντρικό και ετσιθελικό, παράγωγο της δύναμης που απέκτησε από τη χρήση της εξουσίας και την έλλειψη δικαιοσύνης.
Θα πίστευε κάποιος πως αυτή η συμπεριφορά αποτελεί μεμονωμένο γεγονός. Δυστυχώς όμως χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος των νεοελλήνων που μέσα στον δικό τους μικρόκοσμο αισθάνονται ότι κυριαρχούν και εξουσιάζουν χωρίς να λογοδοτούν.
Αφορμή στάθηκε η μαρτυρία ενός επισκέπτη σε δύο γεγονότα στο ίδιο μέρος της Καλαμπάκας, σε διαφορετική χρονική στιγμή και με διαφορετικούς ανθρώπους.
Παρασκευή μεσημέρι, απέναντι από το Σούπερ Μάρκετ Γαλαξίας σε αναμονή ενός φίλου που είχε πάει για ψώνια. Ο δρόμος μπροστά από το κατάστημα γεμάτος με παρκαρισμένα αυτοκίνητα στις δύο πλευρές και η κάθοδος από την πόλη προς την έξοδο μποτιλιαρισμένος. Κάποιος κύριος απέναντι βγήκε από το Σούπερ Μάρκετ και περπατώντας στο πεζοδρόμιο μπροστά από το κατάστημα ανέβαινε προς την πλατεία. Λίγα μέτρα μετά την έξοδο, μόλις έφτασε στο ύψος του πάρκινγκ του καταστήματος, ένα μικρό αυτοκίνητο καβάλησε στο πεζοδρόμιο και στάθμευσε επάνω σε αυτό, καταλαμβάνοντας όλο το πλάτος και αφήνοντας ένα μικρό πέρασμα κοντά στην περίφραξη του πάρκινγκ. Ο πεζός κύριος έδειξε να ξαφνιάζεται από την κατάληψη του πεζοδρομίου και ζήτησε το λόγο από τον «οδηγό» που έκλεινε την πόρτα του παρκαρισμένου στο πεζοδρόμιο αυτοκινήτου. Με παχυδερμική αυθάδεια και προκλητικό θράσος ο «οδηγός» ακούστηκε να προσκαλεί τον πεζό με υποτιμητικό τόνο να τον περάσει αυτός από το στενό πέρασμα που άφησε με το αυτοκίνητο. Ακολούθησε μία έντονη στιχομυθία λίγων λεπτών μεταξύ του πεζού και του «οδηγού» και ο πεζός κύριος συνέχισε το δρόμο του προς το κέντρο της πόλης. Αυτό όμως που ακολούθησε στην συνέχεια από τον «οδηγό» εκδήλωσε και τον «χαρακτήρα Λιάπη». Ο «οδηγός» καθώς «πιάστηκε με τη γίδα στον ώμο» συνέχισε να φωνασκεί και να χειρονομεί κατά πως λέει ο λαός «φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης» για να ενοχοποιήσει τον απομακρυνόμενο πεζό κύριο. Ο «οδηγός» «εξοργίστηκε» επειδή ο πεζός κύριος τόλμησε να τον επιπλήξει δημόσια και να καυτηριάσει την ανάγωγη συμπεριφορά του, καθώς ο «οδηγός», ετσιθελικά, θεωρούσε αναφαίρετο «δικαίωμά του» να σταθμεύσει παράνομα το αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο μπροστά από το Σούπερ Μάρκετ όπου μπαινόβγαιναν μεταξύ των άλλων ηλικιωμένοι άνθρωποι και γυναίκες με μικρά παιδιά. Τόση «γαϊδουριά» συγκεντρωμένη δύσκολα συναντάς. Σε όλη την διάρκεια του επεισοδίου, η στάση «ξέρεις ρε ποιος είμαι εγώ» κυριαρχούσε στην συμπεριφορά του «οδηγού» αντί να ζητήσει συγνώμη και φυσικά την κατανόηση από αυτούς που ενοχλούσε με την παράνομη ενέργειά του.
Μέσα στο ίδιο πνεύμα «Λιάπη», το βράδυ της ίδιας μέρας, μπροστά από το ίδιο Σούπερ Μάρκετ, ένας άλλος «οδηγός» διπλοπάρκαρε κλείνοντας την κάθοδο του δρόμου στην έξοδο της Καλαμπάκας και αφήνοντας το λεωφορείο του ΚΤΕΛ με τους επιβάτες αλλά και τους οδηγούς δύο νόμιμα σταθμευμένων αυτοκινήτων που είχε μπλοκάρει να τον περιμένουν να «ολοκληρώσει» τις δουλειές του.
Αναρωτιέται κάποιος ποιος είναι ο λόγος που παρόμοιες συμπεριφορές εμφανίστηκαν σε έναν επισκέπτη με τέτοια συχνότητα στη Καλαμπάκα. Είναι φυσικό οι αρμόδιες αρχές να αδυνατούν να μαντεύουν πού θα σημειωθούν παραβάσεις και να τις προλαβαίνουν. Ούτε μπορούν να βρίσκονται πίσω από κάθε πολίτη περιμένοντας την παράβαση. Οι συμπεριφορές αυτές των «Λιάπηδων» πηγάζουν επειδή οι «πολίτες» αυτοί αισθάνονται ότι ο νόμος δεν μπορεί να τους αγγίξει. Αισθάνονται ότι με διάφορα μέσα μπορούν να παρακάμψουν το κράτος και τους νόμους. Αισθάνονται ότι η εξουσία του κράτους τους ανήκει και την διαχειρίζονται χωρίς να λογοδοτούν.
Οι συμπεριφορές αυτές δεν είναι αποτέλεσμα της κρίσης. Είναι η αιτία της κρίσης.
Τι θέση έχουν οι «Λιάπηδες» στη Καλαμπάκα ?
Το ερώτημα είναι ρητορικό, η πόλη τυχαία, τα γεγονότα και τα πρόσωπα φανταστικά.
Καληνύχτα.