“Αγάπη και αδιαφορία” – Του Αρχιμ. Βαρλαάμ Μετεωρίτου
Ἀγάπη καὶ ἀδιαφορία δύο ἀντίθετες δυνάμεις, ποὺ συγκρούονται συνεχῶς μέσα μας.
Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὑπέρτατο συναίσθημα, ἀνώτερο ὅλων. Ἡ λέξη ἀγάπη ἐσωκλείει μιὰ ἁγνότητα στὸ συναίσθημα, τὶς προθέσεις καὶ τὶς ἐνέργειές μας. Ἐκδηλώνεται μὲ τρυφερότητα, μὲ φροντίδα καὶ νοιάξιμο, μὲ πάθος καὶ προστατευτικότητα. Κρύβει ἐνθουσιασμό, θαυμασμό, χαρά, ἱκανοποίηση, συμπάθεια καὶ ἐκτίμηση. Ἡ ἀγάπη συνεπάγεται κατανόηση, ἀλληλεγγύη, ἀποδοχή, ἀσφάλεια, σεβασμὸ καὶ εἰλικρίνεια. Ἀγάπη σημαίνει πίστη, ἐλπίδα, δύναμη, εὐγνωμοσύνη, ἐλευθερία…
Ἡ μεγαλύτερη πληγὴ τῆς ζωῆς μας, δὲν εἶναι ἡ ἔλλειψη ἀγάπης, ἀλλὰ ἡ ἀδιαφορία. Ἡ ἀδιαφορία εἶναι μιὰ κατάσταση τοῦ νοῦ ποὺ χαρακτηρίζεται ἀπὸ μιὰ πλήρη ἀπουσία ἀπόῤῥιψης ἢ συμπαράστασης πρὸς ἕνα ἄτομο, ἀντικείμενο ἢ περίσταση. Ἕνα ἄτομο μπορεῖ νὰ εἶναι ἀδιάφορο γιὰ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, γιὰ τὸ τί συμβαίνει στὸ περιβάλλον του, παραμένοντας σὲ μιὰ οὐδέτερη κατάσταση. Δὲν τὸν ἐνδιαφέρουν τὰ συναισθήματα τῶν ἄλλων καὶ κατὰ συνέπεια οὔτε τὰ προβλήματα. Δὲν τὸν ἐνδιαφέρουν τὰ προβλήματα τῆς καθημερινῆς ζωῆς στὸ σύνολο τῆς κοινωνίας καὶ δὲν ἀσχολεῖται μὲ τίποτα πέρα ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Τὸ ἐνδιαφέρον του σταματᾶ ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὶς δικές του ἀνάγκες…
Ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἐπιλέγουμε ποιά δύναμη θὰ ἐπικρατήσῃ!
Ἡ ἀγάπη βρίσκει πάντα ἕναν τρόπο, νὰ μπῇ στὴ ζωή μας, νὰ μᾶς ἀγγίξῃ, νὰ μᾶς συγκινήσῃ.
Ἡ ἀδιαφορία, πάλι, ἀναζητᾶ πάντα μιὰ δικαιολογία, γιὰ νὰ μὴ νοιαστῇ, γιὰ νὰ μὴ δείξῃ ἐνδιαφέρον.
Ἡ ἀγάπη βρίσκει πάντα ἕνα τρόπο, νὰ ξεπεράσῃ κάθε ἐμπόδιο, νὰ γεφυρώσῃ κάθε ἀπόσταση, νὰ φέρῃ κοντὰ δύο ψυχές.
Ἡ ἀδιαφορία, ὅμως, ἀναζητᾷ πάντα μιὰ δικαιολογία, γιὰ νὰ μὴ δώσῃ σημασία, γιὰ νὰ μὴ νοιαστῇ, γιὰ νὰ μὴν ἀγαπήσῃ!
Ἡ ἀγάπη βρίσκει πάντα ἕνα τρόπο, ἀκόμα καὶ ὅταν τὰ ἐμπόδια εἶναι μεγάλα.
Ἡ ἀδιαφορία ἀναζητᾶ πάντα μιὰ δικαιολογία, ἀκόμα καὶ ὅταν ἡ ἀλήθεια εἶναι μπροστὰ στὰ μάτια της.
Ἡ ἀγάπη εἶναι σὰν ἕνα λουλούδι, ποὺ ἀνθίζει ἀκόμα καὶ μέσα στὸ χιόνι.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι σὰν ἕνας βράχος, ποὺ δὲν ἀφήνει νὰ περάσῃ τίποτα.
Ἡ ἀγάπη εἶναι σὰν ἕνα ποτάμι, ποὺ κυλάει ἀσταμάτητα.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι σὰν μιὰ λίμνη, ποὺ δὲν κινεῖται ποτέ.
Ἡ ἀγάπη εἶναι σὰν μιὰ φωτιά, ποὺ ζεσταίνει δυνατά.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι σὰν ἕνας πάγος, ποὺ παγώνει τὰ πάντα.
Ἡ ἀγάπη εἶναι σὰν μιὰ φλόγα, ποὺ λάμπει στὸ σκοτάδι.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι σὰν μιὰ ὁμίχλη, ποὺ καλύπτει τὰ πάντα.
Ἡ ἀγάπη εἶναι σὰν ἕνα ἀστέρι, ποὺ ὁδηγεῖ στὸ δρόμο.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι σὰν ἕνας γκρεμός, ποὺ ὁδηγεῖ στὸ κενό.
Ἡ ἀγάπη εἶναι σὰν μιὰ ἐλπίδα, ποὺ δίνει δύναμη.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι σὰν μιὰ ἀπελπισία, ποὺ φέρνει θάνατο.
Ἡ ἀγάπη εἶναι ζωή, δύναμη, φῶς, ἐλπίδα, γενναιόδωρη.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι θάνατος, ἀδύναμη, σκοτάδι, ἀπελπισία, τσιγκούνα.
Ἡ ἀγάπη εἶναι γενναία καὶ ἀνιδιοτελής.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι ἐγωιστικὴ καὶ ἄδικη.
Ἡ πολλὴ ἀγάπη ποτὲ δὲν ἔβλαψε· πονάει.
Ἡ ἀδιαφορία σὲ σκοτώνει μὲ μικρὰ χτυπήματα.
Ἡ ἀγάπη μπορεῖ νὰ βρῇ πάντα ἕναν τρόπο, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ εἶναι εὔκολο.
Ἡ ἀδιαφορία, ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, μπορεῖ νὰ βρῇ πάντα μιὰ δικαιολογία, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ εἶναι ἀληθινή.
Ἡ ἀδιαφορία εἶναι ὁ ἐχθρὸς τῆς ἀγάπης!
Ἂς ἐπιλέξουμε τί θέλουμε νὰ γεμίσῃ τὴ ζωή μας· ἀγάπη ἢ ἀδιαφορία;
Ἡ ἐπιλογὴ εἶναι δική μας.
Πρίν, ὅμως, ἐπιλέξουμε τί θέλουμε νὰ γεμίσῃ τὴ ζωή μας, ἂς θυμηθοῦμε ὅτι ὁ Θεός μας Ἀγάπη ἐστί!
Στὴ ζωή μας ὑπάρχουν καὶ τὰ δύο: καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἀδιαφορία… δίνουμε ὅ,τι θέλουμε… παίρνουμε ὅ,τι δίνουμε!!!