Αεροδρόμιο Βασιλικής Τρικάλων και η αερομαχία πάνω από την Καλαμπάκα το 1941
Με την κήρυξη του πολέμου από την Γερμανία στις 8 Απριλίου 1941, η 22α Μ.Δ. και η 24η Μ.Δ. μεταστάθμευσαν στο Αεροδρόμιο Βασιλικής Τρικάλων με όσα αεροπλάνα δίωξης είχαν απομείνει, δώδεκα όλα κι όλα.
Με την κήρυξη του πολέμου από την Γερμανία στις 8 Απριλίου 1941, η 22α Μ.Δ. και η 24η Μ.Δ. μεταστάθμευσαν στο Αεροδρόμιο Βασιλικής Τρικάλων με όσα αεροπλάνα δίωξης είχαν απομείνει, δώδεκα όλα κι όλα.
Με την κήρυξη του πολέμου από την Γερμανία στις 8 Απριλίου 1941, η 22α Μ.Δ. και η 24η Μ.Δ. μεταστάθμευσαν στο Αεροδρόμιο Βασιλικής Τρικάλων με όσα αεροπλάνα δίωξης είχαν απομείνει, δώδεκα όλα κι όλα.
Ήταν πέντε Gladiator της 21ης με τους Σμηναγούς Ιωάννη Κέλλα (Μοίραρχο), Κων/νο Χόνδρο, Δημήτριο Σκαλτσογιάννη, Ιωάννη Παπαδημητρίου και τον Υποσμηναγό Ιωάννη Κατσαρό. Υπήρχαν πέντε PZL P.24. Τέσσερα της 22ας με τον Ανθυποσμηναγό Βασίλειο Κοντογεώργο, τον Αρχισμηνία Επαμεινώνδα Δάγγουλα και τους Επισμηνίες Παναγιώτη Αργυρόπουλο και Λεωνίδα Κατσαρέλη. Το πέμπτο PZL P.24 ανήκε στην 23η και είχε χειριστή τον Επισμηνία Περικλή Κουτρούμπα.
Τέλος υπήρχαν και δύο MB.151 με τον Υποσμηναγό Παναγιώτη Οικονομόπουλο και τον Επισμηνία Γεώργιο Μόκκα.
Στις 15 Απριλίου 1941 (Μεγάλη Τρίτη) έμελλε να γραφτεί η τελευταία σελίδα της λαμπρής δράσης της Πολεμικής Αεροπορίας κατά την πρώτη φάση της ελληνικής συμμετοχής της στο Β’ΠΠ (1940-41).
Αξημέρωτα οι χειριστές είχαν καθίσει στα στενά cockpit’s, είχαν ζεστάνει τους κινητήρες και περίμεναν την εντολή για απογείωση.
Αυτή δεν άργησε να φτάσει.
Είχαν γίνει αντιληπτά 20 γερμανικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα Ju.87 “Stuka”, να πλησιάζουν. Τα ελληνικά καταδιωκτικά απογειώθηκαν. Δεν άργησαν να συναντήσουν στον ουρανό της Καλαμπάκας τον γερμανικό αργοκίνητο και καθόλου ευέλικτο σχηματισμό που αποτελούσε εύκολη λεία. Όμως ενώ έπαιρναν θέση να τους επιτεθούν, δέχτηκαν επίθεση από είκοσι περίπου Bf.109E, τη συνοδεία των Ju.87, που πετούσε ψηλότερα και δεν είχε γίνει αντιληπτή. Η αερομαχία δεν κράτησε πάνω από 10 λεπτά.
Αποτέλεσμα ήταν η πλήρης επικράτηση των Γερμανών όχι όμως χωρίς τίμημα. Ένα Ju.87 “Stuka” σίγουρα, και ένα δεύτερο πιθανώς, καταρρίφθηκαν. Οι δυνατότητες των Bf.109E ήταν κατά πολύ υπέρτερες των ελληνικών.
Οι πιλότοι, παρά το γεγονός ότι πολεμούσαν απέναντι στην μεγαλύτερη στρατιωτική μηχανή του κόσμου, δεν λιποψύχησαν. Έδωσαν την έσχατη μάχη, πολέμησαν απέναντι με υπέρτερους αντίπαλους για την τιμή και την ελευθερία, έζησαν τις δικές τους Θερμοπύλες και έπεσαν με αυτοθυσία μπαίνοντας στο πάνθεον των ηρώων.
Ο Κουτρούμπας και ο Μόκας θα σκοτωθούν. Ο Κατσαρέλης θα εγκαταλείψει το Δ107 τραυματισμένος σοβαρά. Ο Κέλλας θα προσγειώσει ένα Gladiator “κόσκινο” όταν όλοι τον θεωρούσαν νεκρό. Ο Κοντογεώργος θα καταφέρει και αυτός να προσγειώσει το δικό του PZL P.24, αν και τραυματίας.
Τα εναπομείναντα ελληνικά μαχητικά κατευθύνονται σε άλλα αεροδρόμια όπου δυστυχώς δεν θα αποφύγουν την καταστροφή.
Η μάχη αυτή ήταν η τελευταία και πιο μεγαλειώδης αερομαχία στον ελεύθερο ελληνικό ουρανό και έμεινε στην ιστορία σαν η “Αερομαχία των Τρικάλων”.
Το ιστορικό αυτό αεροδρόμιο, το “αεροδρόμιο Βασιλικής Τρικάλων”, δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα καθώς έπεσε θύμα του αναδασμού και μετατράπηκε σε αγρούς …. ας είναι το τελευταίο “έγκλημα” κατά της ιστορίας μας.
Αερολέσχη Πύλης