«Πάγωσε» και πάλι με απόφαση του ΣτΕ η Εκτροπή του Αχελώου
Κανονικά θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε. Εμείς απλώς χαιρόμαστε που ακόμη και σ αυτούς τους ισοπεδωτικούς καιρούς υπάρχουν φωνές του κοινού νου και της λογικής.
Κανονικά θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε. Εμείς απλώς χαιρόμαστε που ακόμη και σ αυτούς τους ισοπεδωτικούς καιρούς υπάρχουν φωνές του κοινού νου και της λογικής.
Κανονικά θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε. Εμείς απλώς χαιρόμαστε που ακόμη και σ αυτούς τους ισοπεδωτικούς καιρούς υπάρχουν φωνές του κοινού νου και της λογικής.
Γιατί αν μη τι άλλο η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για την εκτροπή του Αχελώου – 26/2014 – είναι απόφαση που κυρίως βασίζεται στην κοινή λογική, προσπαθώντας να βάλει τέρμα σ ένα παραλογισμό δεκαετιών.
Περιμένοντας να μελετήσουμε το τελικό κείμενο και να τοποθετηθούμε αναλυτικά, επισημαίνουμε για την ώρα τα παρακάτω:
• Για έκτη φορά – αν δεν χάσαμε τον λογαριασμό – το ΣτΕ ακυρώνει τα έργα εκτροπής του Αχελώου, ως παράνομα.
• Για πρώτη φορά όμως, το ΣτΕ με την απόφαση 26/2014 μπαίνει στην ουσία των έργων. Δεν τοποθετείτε δηλαδή μόνο στα τυπικά και στα νομικά αλλά παίρνει θέση επί της ουσίας. Μ’ άλλα λόγια, έχουμε μπροστά μας μια απόφαση τομή, η οποία σίγουρα θα παίξει ρόλο και σε αποφάσεις που αφορούν και σε άλλα μεγάλα έργα. Διαπιστώθηκε δηλαδή ευθεία παράβαση των κοινοτικών οδηγιών για τους οικοτόπους. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο με την υπ’ αριθμόν 26/2014 απόφασή του ακύρωσε τους περιβαλλοντικούς όρους που εγκρίθηκαν το 2006 με τον νόμο Σουφλιά αλλά και το σχέδιο διαχείρισης των λεκανών απορροής. Δηλαδή το τρικ με το οποίο η διοίκηση και η πολιτεία προσπάθησαν -δια νόμου – να παρακάμψουν την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σύμφωνα με την ολομέλεια του ΣτΕ “το επίδικο έργο, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, αλλά και τους κανόνες της κοινής πείρας συναγόμενους με βάση τα στοιχεία αυτά, συνεπάγεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000, δηλαδή σε ευαίσθητη από περιβαλλοντική άποψη περιοχή, υπαγόμενη σε νομικό καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας. Η επιβαλλόμενη δε από την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης αποτροπή ή μετριασμός και επανόρθωση της βλάβης αυτής προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, πλείστοι από τους οποίους έχουν παραβιαστεί στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με όσα εκτίθενται σε προηγούμενες σκέψεις. Με τα δεδομένα αυτά, το επίδικο έργο εκτροπής ποσότητας 600 εκατομμυρίων κ.μ. ύδατος ετησίως των υδάτων του Αχελώου, όπως έχει σχεδιαστεί και εγκριθεί με την προσβαλλόμενη απόφαση, αντίκειται προδήλως στην αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης”. Μ’ άλλα λόγια το δικαστήριο έκρινε επίσης ότι το έργο σχεδιάστηκε ελλιπώς και χωρίς να ληφθούν υπόψη όλες οι εναλλακτικές λύσεις, ενώ στην απόφαση τονίζεται ότι, προκειμένου να επιτραπεί το έργο εκτροπής του Αχελώου, ήταν αναγκαίο να διενεργηθεί η δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων στις οικολογικά προστατευόμενες περιοχές Natura 2000, τόπους κοινοτικής σημασίας, ζώνες ειδικής προστασίας κ.α. (Μήπως το ΣτΕ και οι Σύμβουλοι επικρατείας προσχώρησαν μαζί με μας και άλλους στους εχθρούς της ανάπτυξης και της οικονομίας..;;)
• Οι σύμβουλοι του ΣτΕ διαπίστωσαν επίσης παραβίαση της Διεθνούς Σύμβασης της Γρανάδας για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης, τονίζοντας ότι δεν έχει ληφθεί πρόνοια για τα πολιτιστικά στοιχεία που βρίσκονται στην περιοχή του φράγματος της Συκιάς και απαιτούν ειδική προστασία, όπως το Βυζαντινό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Μυρόφυλλο, αλλά και άλλοι αρχαιολογικοί χώροι.
Με βάση την νέα απόφαση αλλά και το πλαίσιο που βάζει η συγκυρία ήρθε η κατάλληλη ώρα να θέσουμε με επίταση ένα καίριο ερώτημα. Θα απολογηθεί και θα πληρώσει κανείς για την τεράστια σπατάλη οικονομικών και φυσικών πόρων για ένα λάθος σχεδιασμένο φαραωνικό έργο; Θα απολογηθεί κανείς στους Θεσσαλούς αγρότες γιατί για δεκαετίες δεν αναζητήθηκε πραγματική λύση, περιβαλλοντικά και οικονομικά συμβατή, στο πρόβλημα της λειψυδρίας στον Θεσσαλικό κάμπο; Θα τιμωρηθεί κανείς για αυτό το μεγάλο σκάνδαλο;
Το περιβαλλοντικό κίνημα, οι φορείς, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι τοπικές κοινωνίες που δεν υποκύπτουν, θα συνεχίσουμε συστηματικά και με συνέπεια τον καλόν αγώνα μας μέχρι η πολιτεία να καταλάβει το λάθος της και να βάλει οριστικό τέλος στα καταστροφικά της σχέδια.
Τέλος αφιερώνουμε αυτή την απόφαση σ όλο εκείνο το πολιτικό προσωπικό τοπικά και περιφερειακά που με περισσή χολή και λάσπη προσπαθούν να σπιλώσουν ένα συνεπές οικολογικό κίνημα και μια αυθεντική τοπική κοινωνία που δεκαετίες τώρα εκτός από το Ποτάμι, το Περιβάλλον, το Χωριό τους, υπερασπίζονται και την κοινή λογική.
Μεσοχώρα 12 Ιανουαρίου 2014