Η Λευκίμμη βάφτηκε κόκκινη…

Στη Λευκίμμη Κερκύρας η αστυνομική βία και αυταρχικότητα άφησε πίσω της, πέρα από τους δεκάδες συλληφθέντες, μέχρι και μια νεκρή! 43χρονη μητέρα δύο παιδιών έχασε τη ζωή της, ύστερα από βαρύ τραυματισμό κατά τη διάρκεια της βιαίας επίθεσης των ΜΑΤ ενας 16χρονος οδηγός στον πανικό του έπεσε πάνω στην 43χρονη γυναίκα και την τραυμάτισε θανασιμα. Το δικαίωμα σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής, η απαίτηση να μην αναπνέουμε σκουπίδια εμείς και τα παιδιά μας, αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση με τον γνώριμο, πλέον, τρόπο της. Την καταστολή. Μόνο που αυτή τη φορά η καταστολή οδήγησε ακόμα και σε εμεση δολοφονία! Ηθικος αυτουργος για μια ακομη φορα η κρατικη Β Ι Α… ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ. Kι εσύ να λείπεις… Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις, να ‘ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις, να ‘ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του κήπου με χρωματιστά φορέματα, και συ να λείπεις, οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι, και συ να λείπεις, Ενα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό, πολλές σημαίες ν’ ανεμίζουν στα μπαλκόνια, και συ να λείπεις, Κι ύστερα ένα κλειδί να στρίβει η κάμαρα να ‘ναι σκοτεινή, δυο στόματα να φιλιούνται στον ίσκιο, και συ να λείπεις, Σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται, και σένανε να σου λείπουν τα χέρια, δυο κορμιά να παίρνονται, και συ να κοιμάσαι κάτου απ’ το χώμα, και τα κουμπιά του σακακιού σου ν’ αντέχουν πιότερο από σένα κάτου απ’ το χώμα, κι η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λιώνει Οταν η καρδιά σου, που τόσο αγάπησε τον κόσμο, θα ‘χει λιώσει. Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις. Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει, θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει, θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλο τον κόσμο… Γ. Ρίτσος