Οδοιπορικό από την εκδρομή στην Πελοπόννησο της Ιεράς Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων

Άλλη μια χρονιά με την πρωτοβουλία και πατρική μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας, πραγματοποιήθηκε μια πολύ όμορφη και γεμάτη μοναδικές ευλογίες εκδρομή σε ιερά προσκυνήματα και ιστορικούς χώρους της Πελοποννήσου.

Άλλη μια χρονιά με την πρωτοβουλία και πατρική μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας, πραγματοποιήθηκε μια πολύ όμορφη και γεμάτη μοναδικές ευλογίες εκδρομή σε ιερά προσκυνήματα και ιστορικούς χώρους της Πελοποννήσου.

Αυτή τη φορά στην εκδρομή συμμετείχαν μοναχές από τα μοναστήρια της Μητροπόλεώς μας (με ιδιαίτερη τιμή και ευλογία να έχουμε μαζί μας τρεις γερόντισσες από τις Μονές του Αγίου Στεφάνου, Αγίας Βαρβάρας Ρουσάνου και Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βυτουμά) καθώς και πρεσβυτέρες. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης 25ης Σεπτεμβρίου.

Η διαδρομή, αν και γνώριμη σε κάποιους, ήταν πανέμορφη, συνδυάζοντας τις ωραίες πεδιάδες με τα ψηλά, άλλοτε ξερά και πετρώδη και άλλοτε με πυκνή βλάστηση βουνά. Ιστορικές αναλυτικές ξεναγήσεις πλαισίωναν το πρόγραμμα για τα μέρη που επρόκειτο να επισκεφτούμε καθώς και για περιοχές που περνούσαμε καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής. Επιπλέον, κάποιες από τις πρεσβυτέρες συμμετείχαν με ομιλίες και αναγνώσεις κειμένων, δίνοντας αφορμή για όμορφες πνευματικές συζητήσεις. Από το πρόγραμμα δεν έλειψαν οι βυζαντινοί ύμνοι καθώς και τα παραδοσιακά τραγούδια που ξεκούραζαν το πολύωρο ταξίδι μας.

Περνώντας από την Στερεά Ελλάδα στην Πελοπόννησο μέσω του ισθμού της Κορίνθου, αφήσαμε πίσω μας την Τρίπολη και την Νεμέα κατευθυνόμενοι προς Μεγαλόπολη. Εκεί μας περίμενε και μας υποδέχτηκε με πολύ χαρά ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, ( Ο Σεβασμιώτατος κ.Ιερεμίας είναι από τo 2006 Τακτικός Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα Εισαγωγής και ερμηνείας της Παλαιάς Διαθήκης ) ο οποίος μας πρόσφερε το μεσημεριανό γεύμα. Μετά από μια πολύ όμορφη και εποικοδομητική συζήτηση που είχαμε μαζί του, μας πήγε στο εκκλησάκι που στεγάζεται δίπλα από το κτίριο της Μητροπόλεως και στη συνέχεια μας ακολούθησε στο προσκύνημα της Αγίας Θεοδώρας στη Βάστα. Σ’ αυτή την διαδρομή είχαμε την ιδιαίτερη τιμή να έχουμε μαζί μας τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητροπόλεως π.Ιάκωβο Κανάκη, ο οποίος μας ξενάγησε στην περιοχή και μας διηγήθηκε τον βίο της Αγίας Θεοδώρας.

Η Αγία Θεοδώρα έζησε κατά τον 9ο αι. μ.Χ. Καταγόταν από ευσεβείς γονείς και από μικρή ηλικία είχε ιδιαίτερη κλίση προς τα Θεία. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να εγκαταβιώσει σε αντρικό μοναστήρι όπου παρουσιάστηκε με το όνομα «Θεόδωρος». Στην Μονή ήταν παράδειγμα υπομονής, υπακοής και ταπείνωσης. Όλοι θαύμαζαν την προσωπικότητα και τα χαρίσματά του

. Όμως μια δεινή συκοφαντία στήθηκε κατά του «Θεοδώρου». Μια γυναίκα ισχυρίστηκε ότι την διέφθειρε ο καλόγερος. Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα.Ο μοναχός δεν αρνήθηκε την κατηγορία και κρίθηκε ένοχος. Η ποινή που έλαβε ήταν θάνατος διά αποκεφαλισμού. Παρόλο που μπορούσε να αποδείξει την αθωότητά του, προτίμησε να «σηκώσει» το βάρος της συκοφαντίας. Ίσως με αυτό τον τρόπο θέλησε να καλύψει τον ένοχο και προτίμησε να πεθάνει ο ίδιος ακολουθώντας με αυτό τον τρόπο το παράδειγμα του Κυρίου μας.

Πριν τον αποκεφαλισμό της, η Αγία ζήτησε από τον Θεό το σώμα της να γίνει ναός, τα μαλλιά της δέντρα και το αίμα της ποτάμι.Έτσι το θέαμα που αντικρύσαμε φτάνοντας ήταν μοναδικό και πρωτόγνωρο. Ένα μικρό, απλό, πέτρινο εκκλησάκι, όχι περισσότερο από 20 τ.μ. , με 17 δέντρα να αναδύονται μέσα από την σκεπή του. Ρίζες πουθενά! Χώμα καθόλου! Ο προσκυνητής μένει έκθαμβος μπροστά σ’ αυτό το παράδοξο θαύμα που δεν μπορεί να συλλάβει ο κοινός νους. Μπαίνοντας μέσα σε καταβάλει ένα δέος! Η ευωδία έντονη, καθιστώντας έτσι ζωντανή την παρουσία της Αγίας. Τελέσαμε δέηση και στην συνέχεια μας μίλησαν και οι δύο Μητροπολίτες. Ο Σεβασμιώτατος Γόρτυνος είχε ετοιμάσει πλούσιο κέρασμα και πριν φύγουμε έδωσε σε όλους αναμνηστικά και δώρα.

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας μέσα στα καταπράσινα δύσβατα δάση της Αρκαδίας, στα μέρη που πολέμησαν οι αγωνιστές της πατρίδος μας για την απελευθέρωσή της από τον τούρκικο ζυγό. Το εθνικό μας φρόνιμα τονώθηκε με αναφορές που έγιναν στους ήρωες καθώς και με πατριωτικά τραγούδια.

Μέσα σ’ αυτό το όμορφο και συγκινητικό κλίμα φθάσαμε στην Ι.Μονή Παναγίας Μεγαλομάτας Μπούρας. Ένα μοναστήρι με έντονη την χάρη της Παναγίας, πανέμορφο, γεμάτο από «παραδεισένιους» κήπους στον αύλειο χώρο. Η Γερόντισσα με τις αδερφές έκαναν επίσημη υποδοχή στον Σεβασμιώτατό μας μέσα σ’ ένα πανηγυρικό κλίμα που δημιουργήθηκε από τον γλυκό ήχο της καμπάνας και την κατανυκτική ψαλμωδία των αδελφών. Στο καθολικό της Μονής τελέστηκε δέηση και αμέσως μετά η Γερόντισσα μάς έκανε ξενάγηση στο ναό. Η φιλοξενία των αδελφών ήταν αβραμιαία. Τελος, προσκυνήσαμε τον τάφο της μακαριστής Γερόντισσας Θεολογίας, που κοιμήθηκε πρόσφατα και άφησε ένα μεγάλο έργο τόσο ιστορικό όσο και πνευματικό, καθώς υπήρξε κτιτόρισσα της Μονής.

Με πολύ ωραίες εντυπώσεις συνεχίζουμε τώρα για ένα άλλο μεγάλο προσκύνημα, την Παναγία Μαλεβή. Σε διάστημα 2 ωρών περίπου διασχίσαμε τα απότομα βουνά με τους δύσκολους και στενούς δρόμους μέσα σ’ ένα τοπίο απόκοσμο με μικρά γραφικά χωριά που και που. Επιβλητικό και μεγαλόπρεπο ξεπρόβαλε, μέσα από το πυκνό δάσος, το μοναστήρι της Παναγίας. Οι αδελφές μας υποδέχτηκαν με πολύ χαρά και μας πήγαν να προσκυνήσουμε την ιστορική εικόνα της Παναγίας. Η Παναγία, η επονομαζόμενη Μυροβλύτισσα, είναι μία από τις 70 εικόνες της Παναγίας, έργα του Αποστόλου Λουκά. Η ευωδία της έντονη μέσα στο ναό, προκάλεσε αλλοίωση στις ψυχές μας και μας χάρισε γαλήνη, παρηγοριά και αγαλλίαση πνευματική που την χρειαζόμασταν μετά την τόσο κουραστική διαδρομή. Αφού τελείωσε το δείπνο, που ήταν προσφορά της Ι.Μονής, οι αδελφές μας οδήγησαν στους ξενώνες όπου διανυκτερεύσαμε.

Μέσα στην απόλυτη ηρεμία και λίγο πριν ο ήλιος μας χαρίσει τις όμορφες αχτίδες του, ακούσαμε την πρώτη καμπάνα που μας καλούσε στο ναό. Στο νέο τρισυπόστατο ναό της Μονής τελέστηκε η Θ.Λειτουργία τιμώντας έτσι πανηγυρικά τον μαθητή της αγάπης, Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Στην Θ.Λειτουργία πήραν μέρος ο π.Δημήτριος Σπυρόπουλος μαζί με τον ιερέα της Μονής.

Έψαλαν οι αδελφές των Ι.Μονών μας και μας αξίωσε ο Θεός να ζήσουμε κάτι το μοναδικό και ανώτερο που μας δυνάμωσε και ενίσχυσε πνευματικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι νιώσαμε την ευλογία και την χάρη της Παναγίας ιδιαίτερη εκείνη την ώρα καθώς οι αδελφές έφεραν την ιερά εικόνα από το μικρό, ιστορικό, προσκυνηματικό εκκλησάκι όπου φυλάσσεται, στο ναό που λειτουργηθήκαμε και άνοιξαν την προθήκη στην οποία προστατεύεται ώστε να την προσκυνήσουμε και να νιώσουμε την ευωδία της. Η ιστορική εικόνα της Παναγίας μεταφέρεται στο νέο Ι.Ναό μόνο μία φορά τον χρόνο, ανήμερα της εορτής της. Προς τιμή του Σεβασμιωτάτου μας όμως έγινε παραχώρηση και μεταφέρθηκε ξανά την ημέρα που βρεθήκαμε εμείς στην Μονή.

Στον περίβολο της Μονής υπάρχει και το εκκλησάκι του Αγίου Νείλου στο οποίο φυλάσσεται τμήμα του Αγίου Λειψάνου του Αγίου το οποίο και προσκυνήσαμε. Έτσι, με ανανεωμένη τη διάθεσή μας, αναζωογονημένοι πνευματικά και σωματικά, έχοντας νωπή ακόμα στη μνήμη μας τη χάρη της Παναγίας, κατηφορήσαμε προς το Άργος.

Στο μοναστήρι του Αγίου Θεοδοσίου του Νέου μάς περίμενε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καλλίνικος μαζί με την Γερόντισσα Φοίβη και την συνοδεία της. Στο δυσυπόστατο Ι.Ναό της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και του Αγίου Θεοδοσίου ξεναγηθήκαμε από τον Θεοφιλέστατο καθώς και από τη Γερόντισσα η οποία μας μίλησε για το βίο του Αγίου, την τοιχογραφία του μέσα στο Ιερό που ευωδιάζει, αλλά και για τις εμφανίσεις του σε κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο.

Ο Άγιος Θεοδόσιος και ο Άγιος Πέτρος Άργους είναι οι κτίτορες της Μονής.Ο Άγιος Θεοδόσιος ήρθε στην περιοχή τον 10ο αι. και ασκήτεψε μέσα σ’ ένα σπήλαιο πολύ κοντά στη Μονή. Συκοφαντήθηκε πολύ από ανθρώπους που τον φθόνησαν, όμως κάνοντας υπομονή και έχοντας αφήσει όλες του τις ελπίδες στο Θεό, στο τέλος δικαιώθηκε. Ο Άγιος ονομάζεται Ιαματικός καθώς έχει κάνει θαύματα σε ασθενείς. Στη συνέχεια μας προσφέρθηκε κέρασμα στο αρχονταρίκι της Μονής όπου μας τίμησε με την παρουσία της η γνωστή Προηγουμένη Μοναχή Θεοδώρα Χαμπάκη.

Αφήνοντας πίσω μας το μοναστήρι του Αγίου Θεοδοσίου συνεχίσαμε προς το Ναύπλιο. Θα ήταν παράλειψη αν δεν επισκεπτόμασταν το κάστρο του Ναυπλίου στο Παλαμήδι. Η ονομασία του προέρχεται από τον αρχαίο ήρωα Παλαμήδη και κατείχε σημαντικότατη στρατηγική θέση.

Οι οχυρώσεις είναι έργο του 17ου αι. και έγιναν από τον Ενετό ναύαρχο Μοροζίνι. Το 1715 καταλήφθηκε από τους Τούρκους που βελτίωσαν τα τείχη. Στην περίοδο της επανάστασης του 1821 το Παλαμήδι πέρασε στα χέρια των Ελλήνων το Νοέμβριο του 1822. Επισκεφθήκαμε το υπόγειο σκοτεινό κελί του Παλαμηδίου όπου το 1834 φυλακίστηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καθώς και το εκκλησάκι του Αγ. Ανδρέα το οποίο έχτισε ο ίδιος. Στα χρόνια της βασιλείας του Γεωργίου του Α΄ το Παλαμήδι χρησιμοποιήθηκε ως τόπος θανατικών εκτελέσεων. Στους νεότερους χρόνους αποτελεί το σημαντικότερο αξιοθέατο του Ναυπλίου. Απολαύσαμε την όμορφη θέα από το κάστρο, το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες.

Στο Ναύπλιο περιπλανηθήκαμε στα γραφικά σοκάκια και περάσαμε από τον Ι.Ναό του ΑγίουΣπυρίδωνος έξω από τον οποίο δολοφονήθηκε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας.

Αφήσαμε το Ναύπλιο με το όμορφο Παλαμήδι και πήραμε το δρόμο του γυρισμού περνώνας έξω από τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών. Στην διάρκεια της επιστροφής ο π.Σωτήριος, που είχε αναλάβει τον δύσκολο συντονισμό του προγράμματος ώστε να προλάβουμε όσο το δυνατόν πιο πολλά προσκυνήματα , μας ανακοίνωσε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.Σεραφείμ πριν 48 χρόνια, στις 26 Σεπτεμβρίου 1965,ανήμερα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, χειροτονήθηκε διάκονος στο Φανάρι Καρδίτσης. Παρ’όλο που ο Σεβασμιώτατος δεν εορτάζει αυτές τις επετείους, ωστόσο αυτή τη φορά θέλησε να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες που είχε όλα αυτά τα χρόνια ως λειτουργός του Υψίστου και στην στάση που κάναμε πρόσφερε σε όλους από ένα κέρασμα.

Τον ευχαριστούμε όλοι εκ βάθους καρδίας για την πατρική του αγάπη, την οποία εκφράζει και με τις προσκυνηματικές εκδρομές που συχνά διοργανώνει συμμετέχοντας μάλιστα και ο ίδιος ( κάτι που δεν συνηθίζεται από άλλους Μητροπολίτες) έχοντας προκαλέσει το γενικότερο θαυμασμό των ανθρώπων στους τόπους που επισκεφθήκαμε. Όπως ο ίδιος είπε, όταν κάποιοι εξέφρασαν την απορία πως είναι δυνατόν ένας Μητροπολίτης να συνοδεύει ο ίδιος τους πιστούς σε προσκυνηματικές εκδρομές, είναι πολύ βασικό ο Ποιμενάρχης να βρίσκεται κοντά στο ποίμνιό του, αλλά και οι πιστοί, λαϊκοί ή κληρικοί, να δημιουργούν μεταξύ τους πνευματικούς δεσμούς μέσα από την συναναστροφή και την «καλή» οικειότητα που αναπτύσσεται στις εκδρομές.
Επίσης τον ευχαριστούμε, για το σπουδαίο έργο που συνεχίζει να επιτελεί όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στην Μητρόπολή μας, για το ξεχωριστό ενδιαφέρον που δείχνει σε όποιον προστρέχει στη βοήθειά του, για το φιλομοναχικό του πνεύμα και για το γεγονός ότι έχει δοθεί ψυχή τε και σώματι στην διακονία της Εκκλησίας. Είθε ο Κύριός μας να τον ενδυναμώνει και να τον ενισχύει να συνεχίζει το πολύπλευρο έργο του. Την ευχή του να έχουμε.

Η προσκυνηματική μας αυτή εκδρομή στην οποία συμμετείχαν Είκοσι (20) Μοναχές καί Είκοσι έξι (26) Πρεσβυτέρες ήτο άριστα οργανωμένη και επέτυχε απόλυτα του σκοπού της που ήτο η γνωριμία των Μοναχών και Πρεσβυτερών και η επικοινωνία μεταξύ των, αλλά και η γνωριμία με τα μοναστικά κέντρα, τις ιερές Μονές της περιοχής.

Η εμπειρία όλων μας υπήρξε μεγάλη και καρποφόρος, η δε ατμόσφαιρα μέσα στο πούλμαν ήτο χαρούμενη, πολύ ευχάριστη, αλλά και με μεγάλο μορφωτικό περιεχόμενο.

μ. Κ.