Ενθουσίασε η Μουσικοθεατρική παράσταση «Η Ξενιτιά»

Μια υπέροχη βραδιά απόλαυσαν όσοι βρέθηκαν την τρίτη ημέρα του Πάσχα στο Εκθεσιακό Κέντρο Καλαμπάκας. Ο Σύλλογος «Τα Μετέωρα» πραγματοποίησε εκδήλωση με την συμμετοχή της νεανικής χορωδίας του Ι. Ν. Αγίου Αθανασίου Μπάρας Τρικάλων. Ήταν μια μουσικοθεατρική παράσταση με θέμα «Ξενιτιά» χθες, σήμερα, αύριο. Η παρουσίαση της εκδήλωσης από τα παιδιά ήταν καταπληκτική και κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των 250 θεατών μέχρι το τέλος.

Μια υπέροχη βραδιά απόλαυσαν όσοι βρέθηκαν την τρίτη ημέρα του Πάσχα στο Εκθεσιακό Κέντρο Καλαμπάκας.
Ο Σύλλογος «Τα Μετέωρα» πραγματοποίησε εκδήλωση με την συμμετοχή της νεανικής χορωδίας του Ι. Ν. Αγίου Αθανασίου Μπάρας Τρικάλων.
Ήταν μια μουσικοθεατρική παράσταση με θέμα «Ξενιτιά» χθες, σήμερα, αύριο.
Η παρουσίαση της εκδήλωσης από τα παιδιά ήταν καταπληκτική και κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των 250 θεατών μέχρι το τέλος.
Η πρόεδρος του συλλόγου κ. Μπαντέκα στην σύντομη ομιλία της αναφέρθηκε στην νοσταλγία κάθε ξενιτεμένου για την πατρίδα του.
Έφερε ως παράδειγμα τον Οδυσσέα που λαχταρούσε να αντικρίσει τον καπνό από το σπίτι του και ας πεθάνει. Και βέβαια στο πρόσωπο του Οδυσσέα αντικατοπτρίζονται όλοι οι λαοί.
Όλοι έχουν κάποιον ξενιτεμένο στο φυσικό περιβάλλον όπου ζει με την ελπίδα πότε θα γυρίσει στον τόπο του.
Σήμερα στην Ελλάδα ζουν αρκετοί ξενιτεμένοι όπου νοιώθουν το ίδιο με εμάς.
Η κ. Μπαντέκα αναφέρθηκε και στην ιστορία της χορωδίας αφού ευχαρίστησε τον πατέρα Απόστολο Μανώλη και τον Μαέστρο Λεωνίδα Πλαστάρα.
Ο Λεωνίδας Πλαστάρας ήταν η ψυχή της παράστασης. Ο Πολυτάλαντος δάσκαλος που με την νεανική χορωδία προσπάθησε με αντικειμενικότητα και ευαισθησία να δώσει το θέμα της μετανάστευσης στην οικουμενική του διάσταση μέσα από θεατρικά δρώμενα, τραγούδια και προβολή εικόνων.
Την χορωδία συνόδευε ορχήστρα από μουσικά όργανα από δασκάλους.
Την αφήγηση έκανε η Κανίστρα Ανδριάνα.
Η παράσταση
Η όλη υπόθεση του έργου διαδραματίστηκε στο ότι:
Από πολύ παλιά ο λαός μας είχε την κακή τύχη να γνωρίσει το πικρό ψωμί της ξενιτιάς, αφού η Ελλάδα ήταν μια μικρή φτωχή χώρα. Έτσι η πατρίδα μας αποχαιρετούσε τα νιάτα της, το μέλλον του τόπου.
Η στιγμή του αποχωρισμού ήταν για τους νέους γεμάτη πόνο για τη γη που γεννήθηκαν, για τους δικούς τους ανθρώπους για τη μάνα που τους γέννησε κι όλα αυτά ανάμιχτα με το φόβο και τη γοητεία του αγνώστου.
Η ζωή του ξενιτεμένου πικρή, θλιμμένη. Η ξένη χώρα δίνει ίσως στον ξενιτεμένο μια υλική άνεση. Δεν δίνει όμως ποτέ αυτό το «κάτι» που μόνο ή πατρίδα του μπορεί να του δώσει. Το ψυχικό κενό δεν γεμίζει με τα αγαθά και στην ξενιτιά λείπει η ζεστασιά, η θαλπωρή του σπιτιού και των ανθρώπων που τον αγαπούν. Και η έννοια της πατρίδας είναι για τον ξενιτεμένο ακοίμητη, άσβηστη.
Μεγαλώσαμε νομίζοντας ότι η ξενιτιά είναι δικό μας «προνόμιο», ελληνικό. Σήμερα όμως ζούμε την άλλη όψη του νομίσματος. Μετανάστες απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης συρρέουν στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Είναι άνθρωποι που άφησαν την πατρίδα τους αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Είναι κι αυτοί ξενιτεμένοι σαν τους δικούς μας ξενιτεμένους. Γιατί η ξενιτιά δεν κάνει διακρίσεις. Το ψωμί της είναι το ίδιο πικρό για όλους.
Η χορωδία ερμήνευσε τραγούδια όπως Ερωτόκριτος, το τρένο της Γερμανίας, τον σταθμό του Μονάχου, η Φάμπρικα κι άλλα.
Εκτός της πολυπληθής παρουσία του κόσμου παρευρέθηκαν.
Ο πρωτοσύγκελος της Ι. Μ. Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Στέφας, ο Δήμαρχος Καλαμπάκας κ. Μπουτίνας, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Τσιαντούλας και Καΐκης, ο Αρχηγός της Αντιπολίτευσης του Δήμου κ. Σακελλαρίου και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Αθανασούλας Αλέκος και Τάκος.
Την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση εκπροσώπησε ο Νομαρχιακός Σύμβουλος κ. Μπούρας.