Βασίλης Παππάς – Σταχυολογώντας από το «Το κιβώτιο»
Σύντροφε ανακριτά, αρχίζω να αναρωτιέμαι αν είσαστε πράγματι σύντροφος. ΄Η μάλλον αρχίζω να πιστεύω πως δεν είσαστε και σας το λέω έξω από τα δόντια, αδιαφορώντας αν θα προκαλέσω την οργή σας. Επιτέλους, ελάτε στη θέση μου, προσπαθήστε να δείτε την κατάσταση με τα δικά μου μάτια και πέστε μου ύστερα αν έχω δίκιο να λέω ότι το πράγμα καταντάει αφύσικο.
Σύντροφε ανακριτά, αρχίζω να αναρωτιέμαι αν είσαστε πράγματι σύντροφος. ΄Η μάλλον αρχίζω να πιστεύω πως δεν είσαστε και σας το λέω έξω από τα δόντια, αδιαφορώντας αν θα προκαλέσω την οργή σας. Επιτέλους, ελάτε στη θέση μου, προσπαθήστε να δείτε την κατάσταση με τα δικά μου μάτια και πέστε μου ύστερα αν έχω δίκιο να λέω ότι το πράγμα καταντάει αφύσικο.
Σύντροφε ανακριτά, αρχίζω να αναρωτιέμαι αν είσαστε πράγματι σύντροφος. ΄Η μάλλον αρχίζω να πιστεύω πως δεν είσαστε και σας το λέω έξω από τα δόντια, αδιαφορώντας αν θα προκαλέσω την οργή σας. Επιτέλους, ελάτε στη θέση μου, προσπαθήστε να δείτε την κατάσταση με τα δικά μου μάτια και πέστε μου ύστερα αν έχω δίκιο να λέω ότι το πράγμα καταντάει αφύσικο.
Κατέγραψα τόσα γεγονότα, ανάφερα συγκεκριμένα στοιχεία και ερωτήματα για το επερχόμενο συνέδριο του κόμματος, επανήλθα σε λεπτομέρειες για να διευκρινίσω τα τυχόν σκοτεινά σημεία … και όμως εσείς εξακολουθείτε να σωπαίνετε, δεν εννοείτε να παίξετε σωστά τον ρόλο σας, δεν εννοείται να με αφήσετε να μιλήσω, προσπαθώ να εικάσω στη διαπάλη των θέσεων – καρεκλών με ποια τάση είστε.
Περνώντας από εικασία σε εικασία, μου πέρασε η σκέψη, πως δεν έχω να κάνω με σύντροφο, υποπτεύομαι ότι η πόλη Κ μπορεί να ξαναπέσει στα χέρια των κυβερνητικών, κάτι πρώην και νυν σοσιαλιζόντων συντρόφων που βλέποντας στο βάθος να αχνοφαίνεται η εξουσία προσκολλώνται στο όχημα που θα τους επαναφέρει στο προσκήνιο.
Βλέπετε λοιπόν που έχω φτάσει, να υποπτεύομαι μια πόλη ολόκληρη κι όλα αυτά επειδή δεν εννοείται να αντιδράσετε στα τεκταινόμενα και στις αλλήλων κατηγόριες, να βρείτε και να συνθέσετε αυτά που ενώνουν και όχι αυτά που χωρίζουν τους συντρόφους.
Την πρώτη φορά, απεκρύβει το επεισόδιο με τον κοιμώμενο σκοπό. Ο οποίος δεν αντέδρασε ως όφειλε στη συγκέντρωση και διαφαινόμενη επίθεση των ναζιστο – φασιστών.
Τη δεύτερη φορά, όταν κατάλαβα ότι το ουσιώδες και το κύριο δεν είτανε η προσωπική μου στάση σε σχέση με την εσωκομματική διαμάχη, αλλά η δράση μου σαν συνειδητού μέλους του Κόμματος, ασχέτως προσωπικών διαφορών… όταν μου πέρασε ξάφνου η υποψία ότι μπορεί να μην απευθύνομαι στον λενινιστή ανακριτή, αλλά σε κάποιον που με κρίνει με διαφορετικά κριτήρια, ανάλογα με τους εκάστοτε καιροσκοπικούς συσχετισμούς δυνάμεων σε συνδυασμό με τις οικογενειακές και προσωπικές φιλοδοξίες του κάθε συντρόφου – συντρόφισσας σε συνάρτηση με το φαινόμενο των, ελπίζω, πρόσκαιρων φραξιών στην πορεία προς το συνέδριο.
… Αν δεν μου ζητήσετε διευκρινήσεις απ’ αυτών (με έναν τρόπο φυσικά που να πειστώ ότι κατέχετε το θέμα, ότι είσαστε με δύο λόγια ο σύντροφος ανακριτής που ερευνά τα καθέκαστα της Επιχείρησης Κιβώτιο) δεν πρόκειται να προσθέσω ούτε λέξη… (Κυριακή, 13 Οκτωβρίου 1949)
Υ.Γ. Η έντονη γραφή, προσθήκη στο δάνειο από το Κιβώτιο, κείμενο!
Βασίλειος Παππάς – μέλος ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων