Στον απόηχο της επιστροφής του Κώστα Φορτούνη

Η Club Américα είναι η πιο πετυχημένη μεξικάνικη ομάδα ποδοσφαίρου όσον αφορά την κατάκτηση πρωταθλημάτων.

Οι ποδοσφαιρόφιλοι σίγουρα την ξέρουν. Πριν από πέντε χρόνια μάλιστα είχε συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, όπου είχε αποκλειστεί απ’ τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Με έδρα το γνωστό και αχανές στάδιο Azteca στο Μέξικο Σίτι, ερίζει με την Chivas Guadalajara στη μεγάλη αυτή χώρα της Λατινικής Αμερικής, για το ποια είναι λαοφιλέστερη και το μεταξύ τους ντέρμπι, το Súper Clásico του Μεξικού, είναι ένα από τα μεγαλύτερα Clásicos του πλανήτη.

Στον απόηχο της επιστροφής στα γήπεδα του Κώστα Φορτούνη, ένας πρώην ποδοσφαιριστής μιας αντίστοιχης ομάδας με την οποία επανεμφανίστηκε ο Φορτούνης, της Club Américα Β΄, ο Carlos (Carlitos) Báez, του στέλνει τις καλύτερες ευχές για μια πλήρη και απρόσκοπτη επάνοδο στους αγωνιστικούς χώρους και μια καριέρα χωρίς άλλους τραυματισμούς και εμπόδια από εδώ και πέρα.

Ο θεσμός των Β΄ ομάδων ευδοκιμεί εδώ και πολλά χρόνια στις χώρες της Λατινικής Αμερικής (και σε άλλες του κόσμου) και ένας από τους σκοπούς τους είναι η σταδιακή προσαρμογή και επάνοδος ποδοσφαιριστών της πρώτης ομάδας με το να παίρνουν παιχνίδια μετά από τραυματισμούς, ακριβώς όπως ο Κώστας Φορτούνης.

Ο Καρλίτος γνωρίζει τον δικό μας Κώστα αφού παρακολουθεί πολύ ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (η μητέρα του άλλωστε είναι Ισπανίδα) και τον εκτιμάει ιδιαίτερα ποδοσφαιρικά.

Απίστευτο ίσως αλλά αληθινό, η φανέλα του Φορτούνη στην εθνική Ελλάδας, υπογεγραμμένη απ’ τον ίδιο, είναι κρεμασμένη στο σπίτι τους, στο Μέξικο Σίτι.

Στα άμεσα σχέδιά του είναι να επισκεφτεί την περιοχή μας, μιας και του μίλησε με τα καλύτερα λόγια για αυτήν, τους ανθρώπους της και τα Μετέωρα ο παππούς του, που την επισκέφτηκε κάποτε.

Αυτό που μπορεί να πει από την εμπειρία του, είναι πως είναι σημαντικό ο ποδοσφαιριστής που επιστρέφει από έναν σοβαρό τραυματισμό να νιώσει ξανά εμπιστοσύνη στον εαυτό του, να αφήσει πίσω του τον τραυματισμό και να μην τον σκέφτεται. Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα. Έτσι είναι η ζωή…

Ο ίδιος, αν και πολύ νέος (δεν έχει κλείσει τα 28), σταμάτησε πολύ νωρίς το ποδόσφαιρο γιατί κλήθηκε να επιλέξει ανάμεσα σ’ αυτό και τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο ως πολιτικός μηχανικός.

Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο και σήμερα εργάζεται σε μια κατασκευαστική εταιρεία.

Ακόμα και στο πανεπιστήμιο όμως, το «σαράκι» του ποδοσφαίρου δεν τον εγκατέλειψε. Αγωνίστηκε στην ομάδα του πανεπιστημίου και κέρδισε τίτλους.

Από τις κορυφαίες στιγμές της σύντομης καριέρας του ήταν όταν συμμετείχε με την Αμέρικα Β΄ στο τουρνουά της πόλης του Ντάλας.

Είχαν νικήσει τότε την τοπική ομάδα αλλά είχαν ηττηθεί από τη δεύτερη ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι αγώνες εκείνοι είχαν μεταδοθεί τηλεοπτικά στο Μεξικό, γεμίζοντας με υπερηφάνεια τους συγγενείς και φίλους του.

– Για την αντιγραφή, μεταφορά και τον επίλογο, Θύμιος Γιώτας.

«Είχα γνωρίσει τον Καρλίτος πριν αρκετά χρόνια, ήταν τότε μαθητής Λυκείου. Προσγειωμένο και σεμνό παιδί. Σαν ποδοσφαιριστή, ομολογώ ότι δεν τον έχω δει ποτέ.

Ήταν εκπληκτικό αλλά μόλις άκουσαν στο σχολείο ότι κάποιος από τη μυθική εκείνη χώρα που λέγεται Ελλάδα τους είχε επισκεφτεί, αμέσως με κάλεσαν στο σχολείο να δώσω μια διάλεξη για την Αρχαία Ελλάδα. Δεν νομίζω ότι θα καλούσαν πολίτη οποιασδήποτε άλλης χώρας.

Η διάλεξη τελικά δόθηκε στην τάξη του αδερφού του Καρλίτος, του Eugenio, που είναι λίγο μικρότερος αλλά που είχαν ολόκληρο μάθημα για την Αρχαία Ελλάδα εκείνη τη χρονιά.

Στους τοίχους ήταν κρεμασμένες αφίσες με όλη την πορεία της Αρχαίας Ελλάδας, από τον Μινωικό Πολιτισμό ως την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το συγκινητικό ήταν πως όταν στο τέλος ρώτησα τα παιδιά αν έχουν κάτι να μου ζητήσουν, αυτά ζήτησαν να περάσω από τα θρανία τους και να γράψω στα τετράδια το όνομά τους με ελληνικούς χαρακτήρες.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες της ζωής μου».