Οι οργανωμένες και σοβαρές δυτικές κοινωνίες, για να μπορούν να λειτουργήσουν με συνέπεια και να οδηγηθούν στην πρόοδο, προσπαθούν μέσα από αξιολογήσεις προσώπων να αντλούν τους πιο ικανούς, για να στελεχώσουν όλων των ειδών τις υπηρεσίες. Έτσι πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα αλλά και σοβαρές εταιρείες, δημόσιες και ιδιωτικές, έχουν σαν γνώμονα τον δείκτη ευφυίας (δηλαδή το IQ) των ανθρώπων, που συνεργάζονται ή που αναλαμβάνουν τις όποιες υπηρεσίες. Εάν πούμε μεταφορικά ότι ο δείκτης ευφυίας ξεκινάει από το 1 και φτάνει στο 10, τότε με ειδικά ερωτηματολόγια βρίσκομε την θέση που κατέχει ο καθένας από όλους εμάς.
Στις δημοκρατικές κοινωνίες, που οι εκλογές προσώπων σε δήμους ,περιφέρειες και κεντρική εξουσία γίνονται με τον τρόπο που γνωρίζουμε όλοι μας, δυστυχώς, δεν ισχύει αυτή η πρακτική. Οπότε, εάν κάποιος βρίσκεται στον δείκτη 1, δηλαδή στο άδειο μπαλόνι έχει κι αυτός το δικαίωμα να εκλεγεί εφόσον, το επιθυμεί. Κάποιος άλλος που βρίσκεται στον δείκτη 5, δηλαδή στο μισοάδειο μπαλόνι , έχει κι αυτός το δικαίωμα να εκλεγεί. Και φυσικά κι ο πολίτης που βρίσκεται στον δείκτη 10, στο γεμάτο μπαλόνι, έχει κι αυτός το δικαίωμα να εκλεγεί. Έως εδώ όλα γνωστά και καλά.
Ερχόμαστε τώρα στο γεγονός ότι σε ένα Δήμο οι άνθρωποι που θα ασκήσουν διοίκηση είναι στον δείκτη 5 ,δηλαδή στο μισοάδειο μπαλόνι .Αυτό σημαίνει ότι ,όσο υπεύθυνα και να προσπαθήσουν να διοικήσουν και να λύσουν όλα τα προβλήματα του δήμου, υπάρχει ένα σοβαρό και τεράστιο μειονέκτημα. Η απόδοσή τους δεν μπορεί να υπερβεί τον δείκτη 5. Άρα από το 5 μέχρι το 10 υπάρχει διοικητικό και λειτουργικό κενό. Δημιουργούνται με τον καιρό προβλήματα κι η συσσώρευση αυτών των προβλημάτων αδυνατεί να βρει αξιόλογες λύσεις.
Αποτέλεσμα τραγικό για τους πολίτες αυτού του Δήμου!
Το τραγικό ακόμα είναι ότι σχεδόν κανείς από τους διοικούντες δεν θα ανεχθεί να δώσει την διοίκηση σε ομάδα ειδικών, διότι ο προσωπικός εγωισμός καθορίζει πλέον τις εξελίξεις…..
Ακούω αυτές τις μέρες στα ΜΜΕ της περιοχής μας πράγματα και θαύματα από την δημοτική αρχή, για κριτική κι επιχειρήματα όπως:
1.Επιστολή Δημάρχου: στράκα στρούκες η αντιπολίτευση!
2.Αντιδήμαρχος τουρισμού και πολιτισμού:
Ξανά για στράκα στρούκες ,τα πίνουν τσίπουρα οι πρόεδροι ,για αυτό εμείς φροντίζουμε για αυτούς, και στο τέλος της συνέντευξή του το καλύτερο, ”κάμπθηνά σαπέρα” ,προφανώς για την αντιπολίτευση!!!
Ο πολιτισμός σε ένα δήμο κι όχι μόνο αποτελεί το ισχυρότερο χαρτοφυλάκιο του! Αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη υπόσταση σαν κοινωνία μικρή ή μεγάλη.
Πολλά μπορώ να πω και να γράψω για όσα προανέφερα. Θα χαρίσω όμως στους πρωταγωνιστές αυτής της φαρσοκωμωδίας ένα ανέκδοτο, που με γλαφυρό τρόπο δείχνει την ακριβή θέση του καθενός…..
Σε μια ζούγκλα ήταν ένας χιμπατζής πάνω σε ένα δέντρο και αγνάντευε. Κάποια στιγμή περνάει από κάτω ένας ελέφαντας και τον ρωτάει:
-Χιμπατζή τι κάνεις εκεί πάνω?
Απαντάει ο χιμπατζής:
-Ξεκουράζομαι, διότι πριν λίγο π_ _ _ _ α το λιοντάρι κι είμαι κουρασμένος!
Φεύγει ο ελέφαντας και μετά από λίγο περνάει ένας λύκος και τον ρωτάει κι αυτός:
-Χιμπατζή τι κάνεις εκεί πάνω?
Απαντάει ο χιμπατζής:
-Ξεκουράζομαι, διότι πριν λίγο π_ _ _ _ α το λιοντάρι κι είμαι κουρασμένος.
Περάσανε αρκετά ζώα κι ο χιμπατζής έλεγε τα ίδια.
Κάποια στιγμή έφτασαν στα αυτιά του λιονταριού τα όσα έλεγε ο χιμπατζής και μια και δυο πάει κάτω από το δέντρο ,βλέπει τον χιμπατζή και τον ρωτάει τι κάνει εκεί πάνω. Κι απαντάει ο χιμπατζής:
-Βασιλιά μου, αγναντεύω και λέω κι από καμιά μαλακία…….
Καραλής Βάιος.
Υ. Γ. Αυτό ακριβώς εξηγεί και γιατί ακόμα στον 21 αιώνα οι δεισιδαιμονίες κάθε είδους είναι τόσο ισχυρές….