Τα πέτρινα γεφύρια ήταν σύνδεσμοι επικοινωνίας και ζωής για τους κατοίκους των ορεινών περιοχών. Ένα από τα πιο αξιόλογα είναι και το γεφύρι της Σαρακίνας το οποίο κατασκευάστηκε από τον μητροπολίτη Λαρίσης Βησσαρίων Β’.
Η γέφυρα βρίσκετε δίπλα στο βράχο «Πέτρα», κάτω από τον οποίο είναι χτισμένο το εξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων. Χρονολογείτε στον 17ον αιώνα και είναι κατάκοσμο με τοιχογραφίες.
Η γέφυρα έχει μήκος 120 μ.
Στην αρχική της μορφή η γέφυρα είχε έξι τόξα. Σήμερα σώζονται τα τέσσερα ημικυκλικά τόξα, ενώ στη θέση εκείνων που κατέρρευσαν το 1970 κατασκευάστηκαν άλλα από σκυρόδεμα.
Το μεγαλύτερο τόξο κάτω από το οποίο διέρχεται η βαθύτερη κοίτη του Πηνειού ποταμού έχει άνοιγμα 19,70 μ. ύψος 9,70 μ. Το δεύτερο σε μέγεθος τόξο έχει άνοιγμα 16,70 μ, ύψος 9,70 μ. Το δεξιό μικρό τόξο έχει άνοιγμα 7,50 μ, ύψος 3,70 μ. Το αριστερό τόξο έχει άνοιγμα 8,50 μ, ύψος 3,50 μ.
Σύμφωνα με την παράδοση, η γέφυρα είχε αποκοπεί σε τρία σημεία από τους κλέφτες που ήθελαν να ανακόψουν την πορεία του Αλή Πασά προς τα Θεσσαλικά χωριά.
Εδώ έγινε και η περίφημη μάχη της 6ης Απριλίου του 1878 με τους Τούρκους.
