Μέσα από την πρόσφατη ιστορία της Ευρώπης μπορεί να δει κανείς την εμμονή της Γερμανίας σε συγκεκριμένες ιδέες αλλά και τον αυταρχισμό που διέπει την πολιτική της. Στην αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2009 η Καγκελάριος Μέρκελ πρόταξε την προτεσταντική ηθική στην οικονομική της πολιτική. Όχι μόνο δεν έδειξε αλληλεγγύη αλλά επέβαλε αυστηρές τιμωρίες σε χώρες όπως η Ελλάδα με σκοπό τον παραδειγματισμό τον δικό μας και των άλλων χωρών. Το δόγμα «προσέξτε γιατί θα πάθετε όπως η Ελλάδα» επιβλήθηκε στην Ευρωπαϊκή πολιτική από την Γερμανία.
Σήμερα, η Ευρώπη είναι στο επίκεντρο μια πρωτοφανούς πανδημίας. Ωστόσο, η κρίση υγείας γρήγορα μετατράπηκε και σε οικονομική κρίση με τις συνέπειες να γίνονται ήδη ορατές. Μια προφανής απάντηση σε αυτή την βαθιά κρίση θα ήταν η έκδοση κορονο-ομολόγου. To κορονο-ομόλογο θα υποστήριζε μια νέα χρηματοδότηση των κρατών-μελών, και θα βοηθούσε ειδικά τις χώρες του Νότου να ανασάνουν οικονομικά. Θα ήταν μια σημαντική οικονομική στήριξη. Αλλά θα ήταν και μια σημαντική πολιτική στήριξη καθώς η Ευρώπη θα έδειχνε εμπράκτως την αλληλεγγύη και συμπόνοια της. Όμως, η Γερμανία για ακόμη μια φορά μπλόκαρε αυτή την επιλογή.
Η Ευρώπη υποτίθεται ότι υιοθετούσε την αρχή «όλοι για έναν και ένας για όλους», αλλά τελικά φαίνεται ότι το δόγμα έχει μετατραπεί σε «όλοι για την Γερμανία». Αν δεν βοηθήσει τώρα η Ένωση τις πληττόμενες χώρες πότε θα τις βοηθήσει; Και εκτός από την αλληλεγγύη που βρίσκεται μόνο στα χαρτιά δυσκολεύομαι να κατανοήσω και την οικονομική λογική στην εμμονή της Γερμανίας. Γιατί η Γερμανία πρέπει να πουλήσει Γερμανικά προϊόντα (π.χ. αυτοκίνητα) σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Αν αυτές οι χώρες περάσουν μια βαθιά ύφεση δεν θα μπορέσουν να αγοράσουν Γερμανικά προϊόντα και εν τέλει αυτό θα επηρεάσει και την Γερμανία.
Επίσης, μια τόσο βαθιά κρίση θα δοκιμάσει και την συνοχή της Ευρώπης. Ήδη η Αγγλία έφυγε. Τι θα γίνει αν αποφασίσει να φύγει άλλη μια χώρα; θα παραμείνει ενωμένη η Ευρώπη; Αυτά είναι βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει πρωτίστως η Γερμανία. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος ωφελημένος από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρώ λειτούργησε ως ένα υποτιμημένο Γερμανικό μάρκο, η πτώση των συνόρων (μαζί με το ευρώ) εκτόξευσε τις εξαγωγές της, η οικονομία της γιγαντώθηκε και η αναδιανομή πλούτου της κρίσης του 2009 την έκανε τον de facto αρχηγό της Ευρώπης καθώς η Γαλλία πήγε πολύ πίσω. Συνεπώς, αν σπάσει η Ευρώπη η Γερμανία θα είναι και ο μεγαλύτερος χαμένος.
Η Γερμανία θα πρέπει να διαβάσει πολύ προσεκτικά την ιστορία του 20ου αιώνα και να μάθει από τα λάθη της. Γιατί μπορούμε να συγχωρήσουμε κάποιον που κάνει ένα λάθος. Όμως, είναι ασυγχώρητος κάποιος που κάνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά.