Άννα Γίδα – Βλαχογιάννη – Για να προλάβουμε τα τροχαία ατυχήματα

Τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν σε όλο τον κόσμο σοβαρότατο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Στην Ελλάδα οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα είναι σχεδόν διπλάσιοι απ ότι  παγκοσμίως. ‘Εχουμε 2.000 θανάτους, 4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματίες κατά μέσον όρο τον χρόνο

Τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν σε όλο τον κόσμο σοβαρότατο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Στην Ελλάδα οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα είναι σχεδόν διπλάσιοι απ ότι  παγκοσμίως. ‘Εχουμε 2.000 θανάτους, 4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματίες κατά μέσον όρο τον χρόνο.

Από τους νεκρούς  και τους τραυματίες το 1/3 είναι παιδιά. Το τραγικό αυτό γεγονός  γίνεται ακόμη χειρότερο αν υπολογίσει κανείς  ότι πέρα από τους θανάτους, πολλοί από τους τραυματίες μένουν ανάπηροι και μάλιστα σε μικρή ηλικία.

Τα τροχαία ατυχήματα δεν τα προκαλεί η κακιά ώρα ή η κακοτυχία. Είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, όπως το ανθρώπινο λάθος , η αμέλεια, η απερισκεψία, η περιφρόνηση του κινδύνου, η άγνοια κ.λ.π, και σ αυτούς τους παράγοντες έχουμε υποχρέωση να παρέμβουμε.

Οι παράγοντες που επηρεάζουν την πρόκληση τροχαίων ατυχημάτων στα παιδιά έχουν σχέση με:

1. Το ίδιο το παιδί, την ηλικία του και τις φυσικές αδυναμίες της (το χαμηλό ανάστημα,το μικρότερο οπτικό πεδίο,τη νευρολογική του ανωριμότητα, την αδυναμία γνώσης των σημάτων,την παρορμητικότητα).
2. Το περιβάλλον του παιδιού, τους γονείς και τους δασκάλους του, την επίβλεψη και την εκπαίδευση που του παρέχουν.
3. Την κατάσταση του οδικού δικτύου της χώρας.
4. Τις αδυναμίες των οδηγών (επιπολαιότητα,ανεπαρκής εκπαίδευση,κακή συντήρηση των οχημάτων)

Α. TO ΠΑΙΔΙ ΠΕΖΟΣ.

Το 30% των νεκρών από τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα είναι πεζοί και κυρίως παιδιά και έφηβοι. Το παιδί ως πεζός μειονεκτεί σημαντικά σε σχέση με τους ενηλίκους, γι’αυτό  χρειάζεται εκπαίδευση και επιτήρηση και το παράδειγμα των ενηλίκων είναι το καλύτερο εκπαιδευτικό εργαλείο. Καλό είναι να διδάσκονται τα παιδιά από πολύ μικρά τους κανόνες κυκλοφοριακής αγωγής και να μάθουν σιγά – σιγά να αναγνωρίζουν τα σήματα της τροχαίας.

Ειδικότερα, ως προς τις ηλικίες των παιδιών:

1. 1) Παιδιά μικρότερα των  8 ετών δεν πρέπει να κυκλοφορούν  ποτέ μόνα τους στους δρόμους, καθώς έχουν ανάγκη από αυστηρή και συνεχή επιτήρηση.
2. 2) Παιδιά μεγαλύτερα των 8 ετών, μετά από καλή εκπαίδευση, μπορούν να κυκλοφορούν μόνα τους ή και να διασχίζουν γνωστούς και όχι πολυσύχναστους δρόμους .
3. 3) Παιδιά άνω των 12 ετών –αλλά όχι μικρότερα-διαθέτουν πια τις δυνατότητες να συμπεριφέρονται στους δρόμους σωστά όπως και οι ενήλικοι.

Β.  ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΠΙΒΑΤΗΣ.

Για την ασφαλή μεταφορά των παιδιών υπάρχουν ορισμένοι βασικοί κανόνες:

• Ποτέ μην τοποθετείτε τα παιδιά στο μπροστινό κάθισμα (ειδικά αν έχει αερόσακο), πάντοτε στο πίσω.
• Ποτέ στο πορτμπεμπέ, στα γόνατα ή στην αγκαλιά κάποιου. Αναφέρεται ότι το 90% των επιβατών που κρατούσαν παιδιά στην αγκαλιά τους σε τροχαίο ατύχημα και σώθηκαν, σώθηκαν επειδή….το παιδί λειτούργησε σαν ασπίδα.
• Πάντοτε στο ειδικό κάθισμα, με την ειδική ζώνη ασφαλείας.
• Ποτέ δύο παιδιά μαζί σε μία ζώνη ασφαλείας.

Υπολογίζεται ότι, αν όλα τα παιδιά ταξίδευαν δεμένα στα ειδικά καθίσματα , οι θάνατοι από τροχαία θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 70% και  οι τραυματισμοί κατά 67%. Ειδικά καθίσματα όμως αγοράζουν μόνο 58% των γονιών που μένουν στην Αθήνα και 32% στην επαρχία.

Α) Καθίσματα στραμμένα προς τα πίσω για παιδιά με βάρος έως 9 κιλά.

Β)Καθίσματα διπλής κατεύθυνσης  για παιδιά με βάρος έως 18 κιλά.

Γ)Καθίσματα στραμμένα προς τα εμπρός για παιδιά βάρους 9-25 κιλών.

Δ)Ανυψωτικά καθίσματα για παιδιά βάρους 15-35 κιλών.

Γ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ.

Το παιδί ως ποδηλάτης πρέπει να συμπεριφέρεται πια όπως ο οδηγός οχήματος. Απαιτείται:

• Καλή εκπαίδευση, ωριμότητα, αυξημένο αίσθημα ευθύνης, οπωσδήποτε χρήση κράνους. Δεν πρέπει να αγνοούνται η παρορμητικότητα και η περιφρόνηση του κινδύνου που χαρακτηρίζουν την παιδική και εφηβική ηλικία.
• Πρέπει να έχει άριστη γνώση των σημάτων και των βασικών κανόνων οδικής κυκλοφορίας.
• Φροντίδα και καλή συντήρηση του ποδηλάτου (έτσι μαθαίνουν να συντηρούν αργότερα και τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια τους).
• Αποφυγή κυκλοφορίας σε πολυσύχναστους δρόμους.

Τα προσεχή χρόνια αναμένεται να αυξηθεί η θνητότητα στην παιδική ηλικία από τα τροχαία ατυχήματα, ως αποτέλεσμα της αύξησης της συχνότητας των ταξιδιών με το αυτοκίνητο (εξοχική κατοικία, μετακίνηση των παιδιών με αυτοκίνητο σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και σχολεία).Για τον λόγο αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια στην πρόληψη, τόσο από την Πολιτεία και τους φορείς, όσο και από την ίδια την οικογένεια.

Άννα Γίδα – Βλαχογιάννης – Παιδίατρος