Έχω την αίσθηση πως, ολοένα, και αφήνεται στην άκρη. Δεν Του δίνουν σημασία, πάντοτε. Ιδίως τον θυμούνται όταν έρχονται αντιμέτωποι με δυσκολίες. Αλλά και τότε, Εκείνος τους δέχεται, μιλάει στις καρδιές τους και τους βοηθάει.
Ο δικός μου υποψήφιος είναι πάνω από κάθε όνομα, ηθική, κατάσταση, πρόσωπο. Δεν συγκρίνεται και δεν θα συγκριθεί ποτέ. Είναι γλυκύτατος, ήρεμος, πράος και ταπεινός. Αυτό το «πράος και ταπεινός», το είπε ο Ίδιος, διεκδικώντας ησυχία και γαλήνη στις ζωές των ανθρώπων. Δεν θα Τον δεις ποτέ να κατηγορεί, να κατακρίνει. Θα τον δεις να συμπονάει τον κόσμο. Δεν θα Τον δεις να ζητάει τίποτε από τον άνθρωπο. Ελεύθερο τον έπλασε, ελεύθερο τον αφήνει να σκέφτεται, να θέλει, να ενεργεί.
Ο δικός μου υποψήφιος γνωρίζει πώς να φερθεί στον καθένα. Δεν τον θυμάται όποτε θέλει, δεν βρίσκεται στον ναό όταν πλησιάζουν οι εκλογές. Δεν παίζει με το θρησκευτικό συναίσθημα κανενός. Ακούει τις προσευχές όλων, συγκινείται, επεμβαίνει για να σώσει, όχι για να προσβάλλει τον άλλον, να τον μειώσει. Βλέπετε, συνηθίζεται να μειώνεις τον άλλον στις μέρες μας, να του επιτίθεσαι, να τον κατηγορείς, για να υπάρξεις εσύ. Ο δικός μου υποψήφιος χαρακτηρίζεται από κάτι που δεν συναντάς, κάτι που μοιάζει παράλογο, ας μου επιτραπεί η έκφραση. Γυρνάει να Τον χτυπήσεις κι από το άλλο μάγουλο. Και σιωπά. Αχ, αυτή η σιωπή, αυτή η ευλογημένη σιωπή πόσο ωφελεί την υπαρξιακή τοποθέτηση του ανθρώπου εντός του εαυτού, εντός του κόσμου. Δεν είναι αδυναμία. Είναι σωφροσύνη. Αντίθετα, οι άλλοι δεν σιωπούν. Μία τους λες, δέκα σου απαντάνε. Κι έρχεται ο δικός μου υποψήφιος μπροστά στον όχλο, στο ιερατείο της εποχής που τον κατηγορεί, Τον φτύνουν, Τον χτυπάνε, κι Εκείνος σιωπά. Δεν έχεις τίποτε να πεις; Κι Εκείνος σιωπά. Δεν γνωρίζει να απαντήσει; Δεν γνωρίζει την αλήθεια των πραγμάτων; Δεν είναι δίκαιος; Δεν έχει δίκαιο; Δεν το διεκδικεί. Τους αφήνει να Τον ντροπιάσουν για να τους εξυψώσει.
Είναι άλλο πρόσωπο, το υπέρ παν πρόσωπο, όπως είναι το υπέρ παν όνομα. Δεν σε πλησιάζει για να επωφεληθεί. Δεν σου κλείνει το μάτι όταν σε έχει ανάγκη. Μαζί με την Μητέρα Του, τους διακόνους Του, παρατηρεί και επεμβαίνει για να σώσει. Δεν Τον χαρακτηρίζει η ιδιοτέλεια. Τον ψηφίζεις δεν Τον ψηφίζεις, Τον δέχεσαι δεν Τον δέχεσαι, Εκείνος απέναντι σε όλες τις ανθρώπινες κακότητες, εμπάθειες, απαντάει καταφατικά. Δεν πασχίζει να απομυθοποιήσει τον άλλον, μήτε να τον μειώσει για να φανεί μεγάλος. Είναι μεγάλος. Ο μοναδικά μεγάλος. Απίστευτος και μοναδικός. Σέβεται τη διαφορετικότητα χωρίς να πασχίσει να την εξαλείψει.
Από τη γέννηση Του έως τις μέρες μας, κερδίζει ολοένα και περισσότερους. Και Τους λέει, μην ανησυχείτε, γνωρίζω την κατάσταση του κόσμου αυτού, τον πόνο, τις δυσκολίες, αλλά δεν προέρχομαι από αυτόν τον κόσμο, ο κόσμος μου ετοιμάζεται για τους δίκαιους, φιλάνθρωπους, ελεήμονες. Ο δικός μου υποψήφιος στήνει το παιχνίδι της σωτηρίας κάθε στιγμή και εργάζεται για τη σωτηρία όλων. Δεν έχει αντιπάλους, δεν λειτουργεί υπέρ των ημετέρων. Σε επισκέπτεται συνεχώς, ακόμη και μέσα από τις δυσκολίες, ώστε να ωφεληθείς και να δυναμώσεις πνευματικά. Δεν σε φέρνει στη θύμηση Του, όταν αισθάνεται πως σε χρειάζεται για να τον ανυψώσεις. Ο δικός μου υποψήφιος είναι άκρως αναρχικός και επαναστατικός προς τις καθεστηκυίες αντιλήψεις του σύγχρονου μουδιασμένου κόσμου.
Οι άνθρωποι απογοητεύουν. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Δεν ενδιαφέρονται μόνο για το συμφέρον τους, αλλά και για την εξύψωση τους. Σου λένε, ανέβασε με, εγώ είμαι ο καλύτερος, ο καταλληλότερος, οι άλλοι δεν κά νουν τίποτε, είναι ανίκανοι και ψεύτες. Σου ζητάνε αν τους ανεβάζεις. Ο δικός μου υποψήφιος σου λέει πως έρχεται ως ο τελευταίος, ο πιο ταπεινός, άκρως ταπεινός, για να εξυψώσει εσένα. Οι άλλοι σου λένε στον κόσμο θα σε υπηρετήσω για να δοξασθούν οι ίδιοι. Ο δικός μου υποψήφιος σου λέει θα σε διακονήσω για να εξυψωθείς εσύ. Οι άλλοι αρνούνται το ποιμαντικό βάσανο, σε χτυπάνε στην πλάτη. Ο δικός μου υποψήφιος, αν Τον αγγίξεις, γυρνάει ανάμεσα στο πλήθος και σου δίνει σωματική και ψυχική ίαση κάθε φορά. Οι άλλοι σου λένε θα θυσιαστούμε, αλλά θυσιάζουν τα πάντα για να μην χάσουν την αξιοπρέπεια τους. Ο δικός μου υποψήφιος είναι αναξιοπρεπής, τσαλακωμένους και με τσαλακωμένους πορεύεται.
Ο δικός μου υποψήφιος είναι μόνο τα πάντα και όλα των όλων. Οι άνθρωποι εκμεταλλεύτηκαν το όνομα Του, τη διδασκαλία Του. Όσα ο Ίδιος δίδαξε, τα εκμεταλλεύτηκαν αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, ακραίοι. Αλλά όλοι αυτοί ήρθαν μετά. Και κάτι άλλο∙ η διδασκαλία τους είχε σκοπό να ελαφρύνει τον κόσμο, όταν οι ίδιοι κινδύνευαν να πέσουν ή για να αποκαταστήσουν τις αδικίες, τις κοινωνικές ανισότητες, χάριν ενός νόμου. Ο δικός μου υποψήφιος εκχέει έλεος και θεϊκή δόξα χαρισματικής ισοτυπίας χάριν των ανθρώπων. Οι άλλοι σου λένε, από τα δέκα πάρε εσύ πέντε κι εγώ τα άλλα πέντε. Ο δικός μου υποψήφιος φέρεται παράλογα. Σου λέει πάρε τα οκτώ από τα δέκα, κρατάω τα δύο. Ο δικός μου υποψήφιος δεν διακατέχεται από κακότητα, δολιότητα, καιροσκοπισμό, εμπάθεια, μνησικακία. Όταν Τον κατηγορείς δεν σου επιτίθεται με λόγια, δεν σε προσβάλλει. Αντίθετα, σιωπά και προσεύχεται. Δεν σε εκμεταλλεύεται για να κερδίσει και να δοξασθεί.
Κινείται αναλογικά προς τον άνθρωπο για να χάσει Εκείνος και να δοξασθεί ο άνθρωπος. Οι άλλοι έχουν εγωισμό, βλέπουν εχθρούς, σκιές, φαντάσματα. Ο δικός μου υποψήφιος δεν βλέπει εχθρούς, βλέπει εικόνες Θεού! Είναι το μοναδικό πρότυπο, η αρχή και το τέλος της κάθε έμπνευσης. Γλυκύτατος, πράος, ταπεινός, φιλάνθρωπος, ερωτικός. Ο μέγας ερωτικός. Χριστός.
Εφημέριος Ι. Ν Αγίου Δημητρίου Διάβας
π. Ηρακλής Αθ. Φίλιος (Βαλκανιολόγος, Θεολόγος)