Βασίλης Παππάς: Θεολογικός Αυριανισμός και «δημοσιογραφία»

Τις τελευταίες ημέρες πάλι γίναμε μάρτυρες των αυτόκλητων υπερασπιστών της «ιερότητας» των βράχων,

Θεολογικός Αυριανισμός και «δημοσιογραφία»

«Δεν μιλάμε για να πούμε κάτι, αλλά για να έχουμε ένα
συγκεκριμένο αποτέλεσμα», (Paul Joseph Goebbels)

Τις τελευταίες ημέρες πάλι γίναμε μάρτυρες των αυτόκλητων υπερασπιστών της «ιερότητας» των βράχων, σε συνδυασμό με την πολεμική προς εκείνους τους συμπολίτες μας που επιλέγουν να έχουν μια διαφορετική άποψη για τη χρήση του χώρου των Μετεώρων.

Επικαλούμενοι μία άλογη πράξη ενός «ανόητου», ενός «χρήσιμου ηλίθιου», ενός «αλλοπαρμένου» , ενός «κίναιδου» , ενός «προβοκάτορα», επιτίθενται προς το κίνημα που έχει αναπτυχθεί κατά του Προεδρικού Διατάγματος (των Μετεώρων) με προσβλητικό και αμετροεπή λόγο, με σκανδαλολογικά υπονοούμενα, με καφενειακή γλώσσα που ξεπερνά κάθε όριο αντικειμενικότητας και δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Θαυμάστε υπονοούμενο: «Η συγκεκριμένη φωτο αποτελεί κόλαφο όχι μόνο στο σύνθημα «ΜΕΤΕΩΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» αλλά και θρυαλλίδα στην άποψη ότι όλα μπορούν να συνυπάρξουν στα Μετέωρα και όλα μπορούν να γίνονται ελεύθερα».

Ο «Αυριανικός» λόγος είναι εδώ. Ο λόγος και η γραφίδα που δεν διερευνά την προέλευση της φωτό, δεν εξηγεί γιατί δεν παρεμβαίνουν οι διωκτικές αρχές, (ακόμη και οι δικτυακές αναρτήσεις έχουν ηλεκτρονικό ίχνος), δεν αναζητά ευθύνες από τα όργανα της τάξης και τη Δημοτική Αρχή για το πώς δεν κατάφεραν να περιφρουρήσουν το χώρο, για τον οποίο τρέχουν «ως από μηχανής Θεός» με την εμφάνιση του όποιου αναρριχητή! Μακαρίως κοιμώμενοι ή συμβαίνει κάτι «άλλο» το οποίο εύκολα θα χρησιμοποιηθεί ως ισχυρό ιδεολογικό εργαλείο για την κατασυκοφάντηση συγκεκριμένων ομάδων? Κάποιοι φαίνεται έχουν ιδιαίτερη αδυναμία σε γυμνές φωτογραφίες και στον επιλεκτικό τρόπο δημοσιοποίησής τους (θυμηθείτε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90), που ρυπαρή φυλλάδα προσπάθησε να εκβιάσει έναν ηγέτη, ένα κίνημα, ένα λαό. Τώρα μια άλλη φωτογραφία δημιουργεί «κλίμα» με φοβερά υπονοούμενα: «Υποβολιμαίο ; Τυχαίο γεγονός το συγκεκριμένο συμβάν ; Ότι και να είναι η εικόνα του άνδρα στην συγκεκριμένη στάση με αδαμιαία περιβολή , δείχνει πολλά και υπονοεί πολλά περισσότερα τα οποία όχι μόνο πρέπει να μας εξεγείρουν από την μακαριότητά μας και την ανοχή μας , αλλά και να μας γεμίζουν με ενοχές διότι επιτρέπουμε , πολιτεία και κοινωνία , την κάθε ακραία διαστροφή να εκφράζεται με φόντο τα ΜΕΤΕΩΡΑ».

Όπως και τότε, ακραίος λόγος, και χυδαίος λαϊκισμός, με την ακραία διαστροφή επικρεμάμενη : «… Χθες εμφανίσθηκε κι ένας χαμερπής ομοφυλόφιλος, ένας κίναιδος ολκής, να σε αποκαλέσει φίλε αναγνώστη φασίστα! … Και τα εδήλωσε δημόσια τα θηλυκά του εμέσματα, ένα κνώδαλο που γλείφει από τότε που υπάρχει, τις πατούσες του φασισμού. …Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον απαίσιο εκμαυλιστή νέων, που ακούει στα ονόματα Μανωλία, Μάνια, Μινού Χατζηδού, ποιος επέτρεψε σε αυτό το απόβρασμα να παίρνει το μικρόφωνο στα χέρια του …», (Αυριανή, Σεπτέμβρης 1987).

Η συνολική κατατρομοκράτηση των αντιπάλων, η υποδαύλιση ρατσιστικών διλημμάτων, η αναμόχλευση αισθημάτων έχθρας προς το διαφορετικό, η αποστροφή προς το ξένο, προς το άλλο (αναρριχητές και θιασώτες του εναλλακτικού τουρισμού) παραπέμπει στη ρητορική καλυμμένου μίσους (μάλλον όχι χριστιανικής κοπής) : « Ότι δεν δίνεται ούτε νομικά , ούτε ηθικά στον καθένα η δυνατότητα να κάνει ότι αυτός θέλει και επιθυμεί στον ιερό χώρο των ΜΕΤΕΩΡΩΝ παραγνωρίζοντας ή γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων του ιστορία , παράδοση , αξίες , πίστη , τα πάντα , και μάλιστα χωρίς να δίνει εξηγήσεις και χωρίς να έχει τις οποιεσδήποτε νομικές κυρώσεις…».

Και βέβαια έμμεσα προτρέπονται οι «άλλοι» να σηκωθούν να φύγουν, να την κοπανήσουν κατά το κοινώς λεγόμενο: «Αλλοίμονο αν αυτά τα φαινόμενα θέλουμε να συμβαίνουν στα ΜΕΤΕΩΡΑ . Είναι να σηκωθούμε και να φύγουμε από την γενέθλια γη μας την οποία έχουμε δικαίωμα και καθήκον όχι να απαξιώνουμε αλλά να αξιώνουμε και να αγωνιζόμαστε να μην βρωμίζεται από την δυσωδία της σύγχρονης εποχής !!!»

Τελικά η δημοσιογραφία του Ταύρου, ακόμη ανθίζει με εκλεκτικές συγγένειες!

Βασίλης Παππάς – εκπαιδευτικός

ΥΓ. για τους ερωτώντες:

Το φαινόμενο του «Αυριανισμού»: Λαϊκισμός και οι κρίσιμες εκλογές του 1985, ΑΠΘ, ΣΧΟΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ, Θεσσαλονίκη 2015.

«Αυριανισμός». Το σημερινό πρόσωπο του φασισμού, ΄Αρης Παπάνθιμος, Θεμέλιο, Αθήνα 1989.