Εκδρομή με τις «Φίλες της Αγάπης» στο Βελιγράδι και το Νοβισαντ

Την ευκαιρία να αφήσουμε για λίγο τα προβλήματα της καθημερινότητας και να γνωρίσουμε την όμορφη Σερβία

Την ευκαιρία να αφήσουμε για λίγο τα προβλήματα της καθημερινότητας και να γνωρίσουμε την όμορφη Σερβία, είχαμε όλες όσες βρεθήκαμε στην 4ήμερη εκδρομή που οργάνωσε το σωματείο «Φίλες της Αγάπης».

Η σωστή οργάνωση, το προσεγμένο πρόγραμμα, αλλά και η καλή διάθεση όλων των συμμετεχουσών έκανε την εκδρομή να χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας.

Η εκδρομή μας ξεκίνησε την 3η μέρα του Πάσχα 18 Απριλίου στις 6:00 π.μ. από την πλατεία Ρήγα Φεραίου. Καθ’ οδόν περάσαμε για πρώτη φορά από τις σήραγγες των Τεμπών και μετά από μία ημίωρη στάση φτάσαμε στα σύνορα των Ευζώνων. Περάσαμε πολύ γρήγορα και χωρίς καθόλου ταλαιπωρία – αφού βεβαίως επισκεφτήκαμε τα γνωστά Duty Free – στα Σκόπια περνώντας περιφερειακά από την Πρωτεύουσα.

Γύρω στις 8:00 μ.μ. φτάσαμε στη Λευκή Πόλη (Βελιγράδι), όπου και τακτοποιηθήκαμε σε ένα νεοκλασικό 4-άστερο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης. Μετά το δείπνο και παρόλο που ο καιρός ήταν βροχερός, μια βόλτα στον πεζόδρομο της πόλης μας έδωσε μία πρώτη εικόνα από το νυχτερινό Βελιγράδι.

Τη 2η μέρα ξεκινάει πλέον η ξενάγησή μας στην όμορφη πόλη του Βελιγραδίου. Μία πόλη η οποία αποτέλεσε πεδίο μάχης σε 115 πολέμους και ισοπεδώθηκε 44 φορές. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς κατά τη διάρκεια της περιήγησης! Τα τεράστια πάρκα, την Κνεζ Μιχαήλοβα (κεντρικός πεζόδρομος), το κυβερνητικό κτήριο, τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Σερβίας, τον καθεδρικό το Αγίου Μιχαήλ, το Μπελιντβόρ (Λευκό ανάκτορο) της οικογένειας Καρατζόρτζεβιτς, την εκκλησία του Αγίου Μάρκου, το Μαυσωλείο του Τίτο ονομαζόμενο «οίκος των λουλουδιών» και πολλά άλλα.

Αυτά ωστόσο που δημιούργησαν σε όλες μας ρίγη συγκίνησης ήταν το εναπομείναν προπύργιο του κάστρου του Βελιγραδίου στο οποίο φυλάκισαν και τελικά εξόντωσαν τον ήρωα μας Ρήγα Φεραίο, όπως επίσης και το άγαλμά του σε έναν από τους δρόμους του Βελιγραδίου.

Επόμενη στάση μας ο καθεδρικός του Αγίου Σάββα, ένας εκ των μεγαλυτέρων ορθοδόξων ναών του κόσμου. Ημιτελής ακόμη σε ότι αφορά τα ψηφιδωτά του και το δάπεδο, αλλά περικαλλής όσον αφορά την αρχιτεκτονική του. Άκρως εντυπωσιακός δε ο ναός του Αγίου Λαζάρου (Σέρβος Άγιος) στο υπόγειο του καθεδρικού, ολοκληρωμένος και διακοσμημένος με φύλλα χρυσού και εξαιρετικές αγιογραφίες.

Αφού ψάλλαμε με συγκίνηση και ευλάβεια το «Χριστός Ανέστη» αναχωρήσαμε για το πάρκο του Kelemegdan και το περίφημο κάστρο του Βελιγραδίου, στο οποίο δεσπόζει το άγαλμα της Νίκης. Το περίφημο φρούριο είναι χτισμένο εδώ και αιώνες στη συμβολή των ποταμών Δούναβη και Σάββου.

Ο περίπατος στο πάρκο το οποίο το κοσμούν προτομές μεγάλων Σέρβων ποιητών και συγγραφέων όπως και η υπέροχη θέα από το κάστρο, μας αποζημίωσαν για τον καιρό που κάθε άλλο παρά ανοιξιάτικος ήταν. Μεσημέρι πια κατευθυνθήκαμε στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της πόλης, όπου για 3 περίπου ώρες είχαμε τη δυνατότητα να ξεκουραστούμε απολαμβάνοντας το φαγητό και τον καφέ μας και βέβαια να ψωνίσουμε από τα πάμπολλα καταστήματα.

Μετά από μία ολιγόωρη απογευματινή ξεκούραση, είχαμε την ευκαιρία για μια πιο παραδοσιακή Σέρβικη εμπειρία της νυχτερινής ζωής. Αφού κατευθυνθήκαμε στην πιο παλιά συνοικία της πόλης της Σκαντάρλιγια – γνωστή για μερικά από τα παλαιότερα και καλύτερα εστιατόρια του Βελιγραδίου – καταλήξαμε σε μια όμορφη παραδοσιακή όπου απολαύσαμε εκλεκτά εδέσματα υπό τους ήχους ζωντανής παραδοσιακής μουσικής, γνωστής ως Σταρογκραντσκα. Η ορχήστρα βέβαια εκτός από σέρβικα δεν άργησε να παίξει και ελληνικά τραγούδια, και μία που το κέφι περίσσευε, ο χορός ήταν αναπόφευκτος για πολύ ώρα. Τέλος χορτασμένες από εικόνες και εμπειρίες καταλύσαμε στο ξενοδοχείο μας ώστε να ξεκουραστούμε για την εκδρομή της επόμενης ημέρας στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας το Νοβισαντ.

Τρίτη ημέρα της εκδρομής μας και καθ’ οδόν προς το Νόβισαντ, συναντάμε το Στρέμσκι Κάρλοβτσι, ένα από τα πλέον ιστορικά και γραφικά χωριά της Σερβίας. Η πόλη γνωστή για τη συνθήκη του Κάρλοβιτς, έφτασε στο απόγειό της όταν ανήκε στο Βασίλειο των Αψβούργων. Το καταμαρτυρούν πλείστα όσα μνημεία.

Ο Μητροπολιτικός Ναός των ορθοδόξων Σέρβων (καθεδρικός του Αγίου Νικολάου), το πρώτο Γυμνάσιο της Σερβίας, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Αγίας Τριάδος, το επιβλητικό κτήριο του Δημαρχείου, «το σπίτι του Πατριάρχη» που φιλοξενεί το μουσείο της σέρβικης ορθόδοξης εκκλησίας και φυσικά το εντυπωσιακό μνημείο – πηγή των «τεσσάρων λεόντων» στην κεντρική πλατεία του χωριού.

Στο Στρέμσκι Κάρλοβτσι είχαμε επίσης την ευκαιρία να επισκεφτούμε το παλαιότερο (1864) οινοποιείο της Σερβίας και να δοκιμάσουμε εξαιρετικές ποικιλίες κρασιών, ανάμεσα στις οποίες το παραδοσιακό Bermet (κρασί που προτιμούσε η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία και που βρέθηκε επίσης στο ναυάγιο του Τιτανικού). Εντυπωσιασμένες από το απαράμιλλης ομορφιάς Στρέμσκι Κάρλοβτσι φτάνουμε πλέον στο Νόβισαντ. Οι επιρροές των Αψβούργων στην πόλη είναι έκδηλες. Όλη η περιοχή θυμίζει Αυστρία.

Το κάστρο του Πετροβαραντίν δεσπόζει επιβλητικά πάνω από την πόλη, ρίχνοντας τη σκιά του στην όμορφη πλατεία, που τη στολίζουν αναγεννησιακά κτήρια με πιο εντυπωσιακό εκείνο του Δημαρχείου, όπως επίσης και του καθεδρικού Ναού της πόλης. Συγκίνηση μας προκαλεί το κτήριο στο οποίο στεγαζόταν το ελληνικό σχολείο «Η ΟΜΟΝΟΙΑ». Ακόμη διατηρείτε άθικτη η επιγραφή που το καταμαρτυρά. Μεσημεράκι πια και μια βόλτα στον πεζόδρομο της πόλης είναι απαραίτητη. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να φάμε σε ένα από τα πολλά εστιατόρια της περιοχής και φυσικά να επισκεφτούμε τα μικρά παραδοσιακά μαγαζάκια για σουβενίρ πέριξ της πλατείας.

Ένας γρήγορος καφές σε ένα από τα πιο όμορφα στέκια της πόλης με το όνομα «Αθήνα» και αναχώρηση για τη Λευκή Πόλη. Λίγη ξεκούραση στο ξενοδοχείο μας, φαγητό και μετά μία βόλτα στο νυχτερινό Βελιγράδι με κατάληξη για ποτό και γλυκό σε ένα από τα πιο αρχοντικά ξενοδοχεία της πόλης, το «Moskva». Τέλος επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση ενόψει της αναχώρησής μας την επομένη.

Μετά από τρεις ημέρες στη Σερβία έφτασε η ημέρα της αναχώρησης. Μια τελευταία βόλτα στον πεζόδρομο της πόλης και επιβιβαζόμαστε πλέον στο λεωφορείο μας για την επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Μετά από αρκετές στάσεις φτάνουμε αργά το βράδυ στην Καλαμπάκα πλήρεις όμορφων εικόνων και συναισθημάτων.

Μία ακόμη εκδρομή έφτασε στο τέλος της αφήνοντάς μας τις καλύτερες εντυπώσεις και ήδη υπήρξαν ιδέες για την επόμενη.

Ως συμβούλιο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς όλα τα μέλη και τις φίλες του συλλόγου που όλα αυτά τα χρόνια μας στηρίζουν τόσο με τη συνδρομή τους όσο και με την παρουσία τους στις εκδηλώσεις και τις εκδρομές μας. Η συμβολή τους είναι καθοριστική και πολύτιμη για τη συνέχεια του έργου μας. Χωρίς αυτές θα ήταν αδύνατο να ανταποκριθούμε στις όλο και αυξανόμενες ανάγκες του σωματείου.

Είθε να μας αξιώσει ο Θεός να κάνουμε και άλλες τέτοιες εκδρομές συνδυάζοντας στιγμές ξενοιασιάς, διασκέδασης αλλά και εμπειριών.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Ταμίας
Λίλα – Μπαντέκα Νάνη