Νέα Δημοκρατία και εκλογές

Οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου είναι κοντά κι έχω ανάγκη να γράψω. Να γράψω γιατί όλοι το πράττουν έτσι ή αλλιώς. Το πράττουν από ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, από διάφορα δικτυακά portals, ή από σελίδες έκφρασης και επικοινωνίας όπως το facebook και το twitter.

Οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου είναι κοντά κι έχω ανάγκη να γράψω. Να γράψω γιατί όλοι το πράττουν έτσι ή αλλιώς. Το πράττουν από ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, από διάφορα δικτυακά portals, ή από σελίδες έκφρασης και επικοινωνίας όπως το facebook και το twitter. Το πράττουν με εντελώς διαφορετικές οπτικές γωνίες και φυσικά με διαφορετική βαρύτητα έκφρασης. Θα το πράττουν και την Δευτέρα στις 5 Οκτώβρη, όταν όλοι ως μετά Χριστόν προφήτες θα βγουν να μας πουν ότι τα ήξεραν όλα και ότι μας ήξεραν όλους. Και εδώ υπάρχει το πρόβλημα γιατί δυστυχώς δεν γνωρίζουν τίποτα και κανέναν.

Μια προσέγγιση στην σφαίρα του ιδεατού δηλώνει ότι υπάρχουν δύο ηθικές υποχρεώσεις, πρώτα της ψήφου μας που αντιστοιχίζεται με τις αρχές της δημοκρατίας και κατόπιν της κομματικής μας ένταξης που αντιστοιχίζεται με τις αρχές του κόμματος που ψηφί-ζουμε. Οι ηθικές υποχρεώσεις του καθένα προφανώς είναι ατομικό του θέμα, όπως και ατομικό του θέμα είναι και το επίπεδο ηθικής που επιλέγει για τον εαυτό του, την οικογένειά του και την πολιτεία στην οποία θα ήθελε να ζει. Μπορεί για κάποιους να είναι ηθικό το βόλεμα και το ρουσφέτι όταν το κάνουν για τον εαυτό τους ή τα παιδιά τους, με την πρόφαση ότι έτσι υπηρετούν το θεσμό της οικογένειας. Μπορεί να θεωρούν ηθική την κλοπή του δημοσίου χρήματος γιατί το κράτος είναι απρόσωπο. Μπορεί τέλος για άλλους να είναι ηθική η άνοδός τους σε δημόσιες θέ-σεις χωρίς προσόντα και ίχνος αυτοκριτικής, με μόνο πρόσχημα την ικανοποίηση του εγωισμού τους και το ατομικό όφελος.

Τέτοιες πρακτικές ήθους πρέπει και θα ήταν κανόνας να τιμωρούνται από εμάς τους πολίτες. Θα έπρεπε αυτό ωστόσο να γίνεται με ιστορική γνώση και με προοπτική και όχι άκριτα και κοντοπρόθεσμα. Τα κόμματα έχουν μια ιστορική διαδρομή και έχουν παρουσιάσει ένα διαχρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται. Η διαδρομή αυτή δεν διαγράφεται ούτε ακυρώνεται απλά από προεκλογικές διακηρύξεις. Με λίγα λόγια τα κόμματα και τους πολιτικούς μας τους ξέρουμε, όπως ξέρουμε και τη δυνατότητά τους ν’ αλλάζουν, να χαράσσουν νέους δρόμους και να προχωρούν. Επίσης ξέρουμε και τις ηγετικές δυνατότητες που ο εκάστοτε αρχηγός διαθέτει.

Αυτό φαίνεται από τα οράματά του, την πυγμή και το σθένος που τα υπερασπίζεται και τις καίριες αποφάσεις που λαμβάνει για να τα προωθήσει. Είμαι και δεν το κρύβω ένας από αυτούς που πιστεύουν στις καταστατικές αρχές που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διατύπωσε στην ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας. Στις αρχές αυτές που οδήγησαν την Δημοκρατία μας από την μεταπολίτευση ως εδώ σε ένα στέρεο οικοδόμημα. Ανήκω στον πολιτικό χώρο που κληρονόμησε και στο ελάχιστο συνδημιούργησε μια βαθιά κρίση αξιών στην Ελληνική κοινωνία τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μια κρίση αξιών που εκφράζεται με μια χαλαρότητα στον ατομικό και οικογενειακό βίο καθώς και στην δημόσια και κοινωνική ζωή.

Μια κρίση που ως κληρονομιά δημιούργησε ένα σωρό αδιέξοδα και στην διακυβέρνηση του τόπου από τη Ν.Δ. μετά το 2005, γεννώντας φαινόμενα που προκάλεσαν το λαϊκό αίσθημα. Ωστόσο θεωρώ ότι έχω επιλογές μέσα στο κόμμα μου στις 4 Οκτώβρη, γιατί αφενός υπάρχει ένας αρχηγός του οποίου το ήθος και το όραμα δεν αμφισβητείται και γιατί αφετέρου μπορώ σε τοπικό επίπεδο να επιλέξω νέους ανθρώπους, αυτοδημιούργητους, με αδιαμφισβήτητες αρχές και ήθος. Ανθρώπους που με γνωρίζουν γιατί είναι δίπλα μου και επικοινωνούν μαζί μου άμεσα και όχι διαμέσου συνεργατών αμφιβόλου ποιότητας.

Ανθρώπους με όραμα για την περιοχή, που εκφράζεται κυρίως σε μακροσκοπικό επίπεδο και δεν εξαντλείται στο κοντοπρόθεσμο μικρορουσφετάκι, που παρέχεται ως πρόσκαιρη πα-ρηγοριά στον άρρωστο. Ανθρώπους που επιθυμούν να δημιουργήσουν πραγματική ανάπτυξη μέσα από μεγάλα έργα και πάνω σ’ αυτήν να στηρίξουν την ευημερία όλων. Τεχνοκράτες με βαθιά γνώση του αντικειμένου τους που μπορούν να οικοδομούν στο χάος, όπως έγραφε και ο μεγάλος Νίκος Καζατζάκης στη «Ασκητική». Σ’ αυτούς τους ανθρώπους θα στηρίξει ο Κώστας Καραμανλής την επόμενη μέρα και γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και για μας τους ίδιους οφείλουμε να πάμε στην κάλπη με το κεφάλι ψηλά.