Την Τετάρτη, 16 του Οκτώβρη 2024, εμείς οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε’ τάξης του 5ου Δημοτικού σχολείου Καλαμπάκας, μαζί με δύο συνοδούς δασκάλες μας, πραγματοποιήσαμε μια εκδρομή στα Μετέωρα. Η εκδρομή αυτή συνδύαζε την πεζοπορία σε δασώδη περιοχή των Μετεώρων και την επίσκεψη στο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος του Μεγάλου Μετεώρου.
Το λεωφορείο που μας παρέλαβε από το σχολείο, μας άφησε λίγο πιο πάνω από τον βράχο της Δούπιανης, στα πλατάνια. Εκεί συναντήσαμε τους δυο συνοδούς βουνού, τον κύριο Λάμπρο και τον κύριο Χρήστο και ξεκινήσαμε την ανάβαση προς τα βορειοδυτικά.
Η μέρα ήταν ιδανική για περπάτημα καθώς ο φθινοπωρινός ήλιος έπαιζε κρυφτό με τα σύννεφα και το απαλό αεράκι τόνωνε την καλή μας διάθεση. Το μονοπάτι που ακολουθήσαμε άλλοτε διέσχιζε πυκνό δάσος βελανιδιάς και άλλοτε οδηγούσε σε ξέφωτα με ωραία θέα προς τους εντυπωσιακούς βράχους της περιοχής. Τοποθεσίες όπως: Μονή Παντοκράτορα, Άγιο Δισκοπότηρο, Άγιο Πνεύμα και Ρουξιόρι τυπώθηκαν στο μυαλό μας. Στην τοποθεσία «Πέτρα που κρένει» φωνάξαμε δυνατά και ακούσαμε τον αντίλαλο της φωνής μας.
Πολλές φορές σταματούσαμε για να πάρουμε μια ανάσα αλλά και για να ακούσουμε με προσοχή τον κύριο Λάμπρο να μας εξηγεί αυτά που βλέπαμε. Μας μίλησε για τις ονομασίες των βράχων, το παλιό Καστράκι, την ιστορία των μοναστηριών και για όλα τα δέντρα, τα φυτά και τα ζώα που συναντήσαμε. Ιδιαίτερη εντύπωση μάς έκανε μια λακούβα που την είχαν φτιάξει τα αγριογούρουνα . Ο κύριος Χρήστος μάς έδειξε ένα τοξικό μανιτάρι που το λένε Βολιώτη ή Σατανά που όταν το κόβεις, από άσπρο γίνεται γαλάζιο. Ακόμη μας μίλησε για τα είδη των πετρωμάτων και για τον σχηματισμό των μετεωρίτικων βράχων. Μας έδειξε και πώς γίνεται η αναρρίχηση.
Η ώρα είχε περάσει και εμείς είχαμε κουραστεί αρκετά αλλά μόλις αντικρίσαμε τη Μονή της Υπαπαντής γαντζωμένη στον βράχο, ένα επιφώνημα έκπληξης και θαυμασμού βγήκε από τα χείλη μας. Ανηφορίζοντας, φτάσαμε στο επιβλητικό άγαλμα του τοπικού ήρωα παπα- Θύμιου Βλαχάβα. Εκεί κάναμε μια στάση για ξεκούραση και ενημερωθήκαμε από τον κύριο Λάμπρο για την επανάσταση του παπα-Θύμιου εναντίον των Τούρκων και το μαρτυρικό τέλος του το 1809.
Συνεχίσαμε περπατώντας το ανηφορικό μονοπάτι και βγήκαμε πάνω από το μοναστήρι του Μεγάλου Μετεώρου. Πλήθος τουριστών αντικρίσαμε μόλις φτάσαμε εκεί. Ανεβήκαμε τα σκαλιά και πήγαμε στον Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Αφού προσκυνήσαμε με ευλάβεια, καθίσαμε στα στασίδια του ναού και ο μοναχός Χρυσόστομος , με ήρεμη καθηλωτική φωνή, μας μίλησε για το μοναστήρι και για τα Μετέωρα. Πριν φύγουμε και αφού θαυμάσαμε την υπέροχη θέα, δεχθήκαμε με χαρά ένα κέρασμα και ένα δώρο-ευλογία για τον καθένα μας από τον ηγούμενο του μοναστηριού.
Κατά την επιστροφή μας με το λεωφορείο είδαμε και αρκετούς αναρριχητές σκαρφαλωμένους πάνω στους απότομους βράχους.
Γυρίσαμε στο σχολείο κουρασμένοι στο σώμα αλλά νιώθαμε ότι η ψυχή και οι αισθήσεις μας ήταν πλημμυρισμένες από πολύτιμες εμπειρίες. Μακάρι να πάμε και άλλες παρόμοιες εκδρομές!
Για αυτήν την υπέροχη εκδρομή, ευχαριστούμε το τουριστικό γραφείο visit meteora και ιδιαίτερα τον κύριο Γιώργο Κουρέλη για τη δωρεάν μετακίνηση και τη βοήθεια στην οργάνωση αυτής της εκδρομής. Ευχαριστούμε τους κυρίους Λάμπρο Τζανίκα και Χρήστο Παπαγεωργόπουλο που ήταν άψογοι επαγγελματίες συνοδοί βουνού, ευγενικοί και υπομονετικοί. Ευχαριστούμε και όλη την αδελφότητα του Μεγάλου Μετεώρου για τη ζεστή φιλοξενία τους .
