3 Δεκεμβρίου – Παγκόσμια ημέρα των ατόμων με ειδικές ανάγκες

Η 3 Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η ημέρα που είναι αφιερωμένη σε όλα τα άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας (Α.Μ.Ε.Α.).

Η 3 Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η ημέρα που είναι αφιερωμένη σε όλα τα άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας (Α.Μ.Ε.Α.). Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να ζει ισότιμο μέσα στην κοινωνία. Οι περισσότεροι όμως από εμάς, ξεχνάμε τους συνάνθρωπούς μας οι οποίοι παρουσιάζουν κάποια μορφή ειδικής ανάγκης. Άλλοι σε μικρότερο και άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό. Το θέμα είναι το ίδιο όμως και πρέπει απλά αυτή την ημέρα να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας και στους γύρω μας, ότι στην κοινωνία την οποία ζούμε, είμαστε όλοι ίσοι και έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Δυστυχώς όμως, παρόλο που γίνονται συνεχείς προσπάθειες και ενημερώσεις, από διάφορους αρμόδιους φορείς, από ειδικούς εκπαιδευτικούς, από ψυχολόγους, από κοινωνικούς λειτουργούς, από οργανωμένους συλλόγους…. εξακολουθούμε να παραμένουμε «αμόρφωτοι», ανενημέρωτοι και να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας με άγνοια!

Δεν είναι λίγες οι φορές που συναντάμε στο δρόμο κάποιον άνθρωπο με αναπηρία και η συμπεριφορά μας δεν είναι η πρέπουσα.  Για να καταλάβουμε όμως τι εννοούμε όταν λέμε «μη πρέπουσα» συμπεριφορά, αναφέρω 2 από τα πολλά παραδείγματα που υπάρχουν:
1)  Έχει τύχει να συναντήσουμε στο δρόμο κάποιο άτομο που βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο και να δυσκολεύεται να ανέβει κάποιο πεζοδρόμιο… τι κάνουμε οι περισσότεροι; Τα στραβά μάτια! Νιώθουμε ντροπή, ή απλά αδιαφορούμε ή νιώθουμε ανίκανοι να το βοηθήσουμε επειδή δε ξέρουμε πως!
2)  Έχει τύχει επίσης, όταν θέλουμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας, όποια και αν είναι αυτή, να το κάνουμε με λανθασμένο τρόπο, δείχνοντας έντονα τη λύπη μας απέναντί τους ή κάνοντας ακατάλληλες ερωτήσεις.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στη δικιά μας «αναπηρία» που δε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με φυσιολογικό τρόπο και κυρίως με ανθρώπινο, τους συνανθρώπους μας! Εύλογα σε πολλούς από εσάς μετά από την αναφορά αυτών των 2 χαρακτηριστικών παραδειγμάτων… δημιουργείται το ερώτημα «μα, θέλω, αλλά πως μπορώ να βοηθήσω με το σωστό τρόπο;». Εάν υπάρχει ενδιαφέρον και θέληση θα το κάνουμε καλοπροαίρετα και όχι επειδή μετά θα υπερηφανευόμαστε ότι κάναμε μια καλή πράξη… τότε και τον τρόπο θα βρούμε αλλά και την κατάλληλη ενημέρωση. Τόσα άρθρα, σε εφημερίδες, σε περιοδικά και άπειρο υλικό που βρίσκεται στο διαδίκτυο, θα μας βοηθήσουν να «μορφωθούμε» γύρω από το θέμα αυτό, πόσο μάλλον γενικότερα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Αυτή λοιπόν η μέρα, η 3 Δεκεμβρίου, είναι για να υπενθυμίζουμε ότι είμαστε άνθρωποι και δεν πρέπει να ξεχνάμε τους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν μία αναπηρία οποιασδήποτε μορφής. Ο καθένας από αυτούς, είτε μικρός είτε μεγάλος αγωνίζεται καθημερινά σε αυτή τη ζωή και  παλεύει για τα δικαιώματα του. Σκοπός αυτής της μέρας είναι η ευαισθητοποίηση μας και η ενημέρωση μας για τα Α.Μ.Ε.Α. . Η 3 Δεκεμβρίου δεν είναι μόνο μία ημέρα «επετείου» αλλά μία ημέρα κοινωνικής διαμαρτυρίας, όπως έχει χαρακτηρισθεί από συλλόγους των Α.Μ.Ε.Α. . Κοινωνική διαμαρτυρία για το συνεχή αγώνα που κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε με απώτερο στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους. Ένας ένας με το προσωπικό του ενδιαφέρον, ας περάσει το μήνυμα ότι η 3 Δεκεμβρίου αποτελεί μέρα ενδυνάμωσης των διεκδικήσεων των Α.Μ.Ε.Α., για κοινωνική και πολιτική αλλαγή.  Είναι οι άνθρωποι που είναι δίπλα μας, καθημερινά τους συναντάμε, ζούμε στην ίδια κοινωνία, έχουμε τις ίδιες ακριβώς ανάγκες και τα ίδια δικαιώματα. Μη ξεχνάμε ότι πολλά από τα άτομα αυτά ήταν κάποτε υγιείς σαν και εμάς σήμερα, αλλά κανένα από αυτά δε φαντάστηκε ότι θα βρεθεί σε αυτή τη θέση να δίνει καθημερινά μάχη, για να επιβιώσει κάτω από τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, οι οποίες δυστυχώς κυριαρχούν στη χώρα μας.
Πλήθος εκδηλώσεων θα πραγματοποιηθεί αυτή τη μέρα, σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας αφιερώσουμε λίγο από τον προσωπικό μας χρόνο με το να επισκεφτούμε κάποια πολιτισμική εκδήλωση του Δήμου της πόλης μας, ας επισκεφτούμε τα ειδικά σχολεία να δούμε από κοντά τις δυνατότητες των παιδιών με ειδικές ανάγκες, και να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι δεν πρόκειται για «άρρωστα παιδιά», όπως τα αποκαλούν πολλοί, αλλά για παιδιά, πολλά από τα οποία έχουν ταλέντα σε τομείς όπως η μουσική, η ζωγραφική, η γυμναστική, για παιδιά που παρόλο που έχουν κάποια αναπηρία μπορούν με τα λόγια τους, να μας δώσουν ένα γερό μάθημα ζωής .

Δασκάλα Ειδικής Αγωγής στην Α΄ Βάθμια Εκπαίδευση

E-mail: fenia21@hotmail.com