Πρὸς Τὸν ἱερὸν Κλῆρον, τὶς Μοναστικὲς Ἀδελφότητες καὶ τὸ
Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ’ Ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητά μου παιδιά, Τοῦτες τὶς δύσκολες ὧρες ποὺ διανύουμε ὡς Ἔθνος, καὶ ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα δοκιμάζεται τόσο σκληρά, αἰσθάνομαι πιὸ ἔντονη τὴν ἀνάγκη νὰ σᾶς ἀποκαλέσω παιδιά μου.
Αὐτό ἀποῤῥέει ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς πνευματικῆς πατρότητας ποὺ ὁ Θεὸς μοῦ δώρισε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἕνα ἀκραιφνὲς συναισθη-ματικὸ βίωμα πρὸς τὰ πρόσωπά σας.
Μέσα στὸ γκρίζο τῶν ἡμερῶν, ὅπου κυριαρχεῖ ὁ φόβος τοῦ πόνου καὶ τοῦ θανάτου, ἀνάμεσα στὴν ἐπικίνδυνη ἀκροβασία μεταξύ χαρᾶς καὶ λύπης, ἑορτάζουμε τὸ Πάσχα καὶ πάλι.
Δὲν τὸ ἑορτάζουμε ὅλοι στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ μέσα στὸ σπίτι, μέσα ἀπὸ τὴ σχέση μὲ τὸν συνάνθρωπό μας ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν Θεό. Ὁ ἄλλος, ὁ διπλανός, γίνεται αὐτὲς τὶς πικρὲς ἡμέρες ὁ μακρινὸς – κοντινός μας, ἀφοῦ τὸν προστατεύουμε μὲ τὴν ἀγάπη μας, αὐτὸ τὸ ὕψιστο θεῖο δῶρο.
Ὁ θάνατος, ἡ φθορὰ καὶ ὁ πόνος, δὲν ἀποτελοῦν δωρήματα τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ. Ἡ σταυρική Του θυσία ἀποτελεῖ εὐεργεσία καὶ ἐγγύηση ἄκρατης φιλανθρωπίας καὶ ἀπέραντης ἀγάπης. Ὅπως θεολογεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, «δὲν ἔφτιαξε τὸν θάνατο ὁ Θεὸς ἀλλὰ δημιουργὸς τοῦ κακοῦ κατέστη ὁ ἄνθρωπος». Ἡ ἐπιλογὴ λοιπὸν τοῦ πρώτου ἀνθρώπου, ὡδήγησε στὴν ἀσθένεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Αὐτή τὴν ἀσθένεια ἦρθε νὰ θεραπεύσει ὁ Χριστός.
Δραπετεύσαμε ὅμως ἀπὸ τὴν ἀγάπη καὶ τὶς εὐεργεσίες Του. Δὲν εἴδαμε τὸν Θεὸ σὲ κάθε εὐλογία τῆς ζωῆς μας, σὲ κάθε ἀπόκτημά μας. Δὲν Τὸν συναντήσαμε στὸν διπλανό μας. Νιώσαμε τὴν ἄσαρκη παρουσία Του καὶ Τὸν ἐγκαταλείψαμε. Ὅλοι μας!
Καὶ … ἀπολαμβάνουμε τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐπιλογῶν μας. Φτάσαμε, μάλιστα, στὸ σημεῖο νὰ ἀμφισβητήσουμε τὸ θαῦμα τοῦ Θεοῦ, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, τὴν ἴδια τὴ Θεία Εὐχαριστία καὶ τὴ σημασία της γιὰ τὴ ζωή μας, τὴν αἰωνιότητά μας.
Ἀγαπητά μου παιδιὰ ἐν Χριστρῷ Ἀναστάντι,
Ὑπάρχει κι᾿ ἄλλος δρόμος. Εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἡσυχίας, τῆς προσοχῆς, τῆς προσευχῆς, τῆς ὑπομονῆς, τῆς πίστης, τῆς ταπείνωσης, τῆς πραότητος. Ἔτσι ἑλκύουμε τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ.
Καὶ μὲ τὴν Ἀνάστασή Του παύει ἡ ὁριστικὴ κυριαρχία τοῦ κακοῦ. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός». Ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ πίστη στὴν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου θὰ σημάνει τὸ τέλος κάθε καταδίκης.
Χριστὸς Ανέστη!
Ἐν Καλαμπάκᾳ τῇ 19ῃ Ἀπριλίου 2020.
Διάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σταγῶν καὶ Μετεώρων ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ