Το ΣτΕ δικαίωσε τους καταστηματάρχες για τα «φρουτάκια»
Αντίθετη στη Συνθήκη της Ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι η γενική απαγόρευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, τα γνωστά «φρουτάκια», που επιβλήθηκε με υπουργική απόφαση του 2003, έκρινε το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Αντίθετη στη Συνθήκη της Ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι η γενική απαγόρευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, τα γνωστά «φρουτάκια», που επιβλήθηκε με υπουργική απόφαση του 2003, έκρινε το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Αντίθετη στη Συνθήκη της Ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι η γενική απαγόρευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, τα γνωστά «φρουτάκια», που επιβλήθηκε με υπουργική απόφαση του 2003, έκρινε το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο θέμα το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τον Ιούνιο του 2009 επέβαλε στην Ελλάδα πάγιο πρόστιμο ύψους 3.000.000 ευρώ και ημερήσιο πρόστιμο 31.536 ευρώ μέχρι την ημέρα που θα προσαρμοσθεί η χώρα μας στην κοινοτική νομοθεσία και θα σταματήσει την απαγόρευση της εγκατάστασης και λειτουργίας των ηλεκτρονικών παιχνιδιών.
Στην Ελλάδα εταιρείες εισαγωγής ηλεκτρονικών παιχνιδιών είχαν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούσαν να ακυρωθεί η σχετική υπουργική απόφαση.
Το ΣτΕ έκρινε ότι η επιβαλλόμενη με το Ν. 3037/2002 γενική απαγόρευση της εγκατάστασης και διενέργειας ηλεκτρικών, ηλεκτρομηχανικών και ηλεκτρονικών παιγνίων, συμπεριλαμβανομένων των υπολογιστών σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, εκτός των καζίνο, «αντίκειται στις διατάξεις της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και ελεύθερης παροχής υπηρεσιών». Η απαγόρευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών εκτός από τα καζίνο, αναφέρεται στην απόφαση, «συνιστά εμπόδιο στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών».
Ακόμη, αναφέρεται στη δικαστική απόφαση ότι «μπορούν να δικαιολογήσουν τον περιορισμό, ή και την απαγόρευση, των τυχερών παιγνίων λόγοι προστασίας του καταναλωτή και προστασίας της δημοσίας τάξεως». Όμως, συνεχίζει η απόφαση, «η επιβαλλόμενη καθολική απαγόρευση καταλαμβάνει και κατηγορίες παιγνίων, και συγκεκριμένα τα ψυχαγωγικά τεχνικά ηλεκτρικά, ηλεκτρομηχανικά και ηλεκτρονικά παίγνια, που δεν είναι εκ φύσεως τυχερά, καθόσον ο σκοπός τους δεν είναι η προσδοκία του χρηματικού κέρδους».
Ως προς τις κατηγορίες αυτές παιγνίων, συνεπώς -αναφέρει η απόφαση- δεν συντρέχουν καταρχήν λόγοι που επιτρέπουν τον περιορισμό ή και την απαγόρευση των τυχερών παιγνίων». Πάντως, προσθέτουν οι δικαστές, «επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος μπορούν να δικαιολογήσουν περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, εφόσον, όμως, τα επιβαλλόμενα περιοριστικά μέτρα είναι ανάλογα προς τους επιδιωκόμενους σκοπούς, δεν βαίνουν δηλαδή πέραν του αναγκαίου βαθμού για την επίτευξη του σκοπού που επιδιώκεται».
Επίσης, αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ ότι αντίκειται στη Συνθήκη και η διάταξη εκείνη της υπουργικής απόφασης που δεν επιτρέπει τη διεξαγωγή παιγνίων σε Internet ή Intranet Sites που διαθέτουν παίγνια, όπως επίσης και εκείνη με την οποία «δεν επιτρέπεται η εκ μέρους του επιχειρηματία ή του υπεύθυνου του καταστήματος παραχώρηση ή ενοικίαση δισκετών κ.λπ. με ηλεκτρονικά παίγνια για χρήση εντός ή εκτός του καταστήματος, ούτε η χρήση δισκετών κ.λπ. των παικτών με παίγνια στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του καταστήματος».
Τέλος, έκρινε το ΣτΕ, ότι πρέπει να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση και κατά το σκέλος που επιβάλλει την ανάρτηση, εντός των αιθουσών των καταστημάτων προσφοράς υπηρεσιών διαδικτύου, πινακίδων με την ένδειξη «απαγορεύεται η διενέργεια παιγνίων», όπως επίσης να ακυρωθεί και η διάταξη που απαγορεύει τη λειτουργία των καταστημάτων ηλεκτρονικών παιχνιδιών (Internet, Internet Sites, κ.λπ.) σε ισόγειους χώρους.
Newsroom ΔΟΛ