Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά των διώξεων των μαθητών
Με μία φράση τραγουδιού του Γιάννη Αγγελάκα, «σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ» επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό επίπεδο να αναδείξει το θέμα της παραπομπής Τρικαλινών μαθητών και γονιών τους για τις καταλήψεις τον Οκτώβριο του 2006.
Με μία φράση τραγουδιού του Γιάννη Αγγελάκα, «σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ» επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό επίπεδο να αναδείξει το θέμα της παραπομπής Τρικαλινών μαθητών και γονιών τους για τις καταλήψεις τον Οκτώβριο του 2006.
Με μία φράση τραγουδιού του Γιάννη Αγγελάκα, «σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ» επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό επίπεδο να αναδείξει το θέμα της παραπομπής μαθητών και γονιών τους για τις καταλήψεις τον Οκτώβριο του 2006.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το όλο ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό. Το να παραπέμπονται παιδιά από 13 έως 15 ετών είναι από μόνο του εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα.
Η είδηση έχει ως εξής: Δεκατρείς μαθητές, παιδιά 13 και 15 ετών παραπέμπονται να δικαστούν στις 20 Μαρτίου κατηγορούμενα ότι «στα Τρίκαλα, από κοινού, με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, διέκοψαν την ομαλή λειτουργία δημοσίου σχολείου και παρέμειναν παρανόμως στους χώρους λειτουργίας του. Συγκεκριμένα, μαζί με άλλους αγνώστους συμμαθητές τους κατέλαβαν τους χώρους λειτουργίας του 3ου Γυμνασίου (αίθουσες) και παρέμειναν συνεχώς σε αυτό (με βάρδιες επί 24ώρου βάσεως) διακόπτοντας έτσι ολοκληρωτικά τη διεξαγωγή διδασκαλίας, παρά την αντίθετη βούληση της Διεύθυνσης».
Στο μεταξύ, νωρίτερα και συγκεκριμένα αύριο, Τετάρτη παραπέμπονται να δικαστούν οι γονείς αυτών των μαθητών, διότι «διότι από πρόθεση παρέλειψαν να εμποδίσουν (τα παιδιά τους) από την τέλεση αξιόποινης πράξης».
Έχουμε, με λίγα λόγια κάποια παιδιά που αποφασίζουν να καταλάβουν το σχολείο τους, προκειμένου να δείξουν με αυτό τον τρόπο τη διαμαρτυρία τους για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σχολείο γενικώς. Επίσης, έχουμε εκπαιδευτικούς που αποφασίζουν να αποταθούν στις αρχές με το αιτιολογικό ότι υπάρχουν παιδιά που εμποδίζουν το σχολείο να λειτουργήσει.
Δεν έχουμε, όμως κάποιον που να σκύψει πραγματικά πάνω σε αυτά τα παιδιά, έστω για να ακούσει ποια είναι τα προβλήματά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
Το συγκεκριμένο ζήτημα αποφάσισε να αναδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό επίπεδο, ζητώντας να μη γίνουν αυτές οι δίκες. Συγκεκριμένα, σε κείμενο, που εξέδωσε αναφέρονται τα εξής: «Τον Οκτώβριο του 2006 ξεκινούν καταλήψεις σε πολλά σχολεία της χώρας, μεταξύ αυτών και στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων.
Στις 2 Νοεμβρίου 2006, τρεις ημέρες μετά τη λήξη της κατάληψης, κάποιος Διευθυντής του Γυμνασίου, προστρέχει στις Αρχές προς πάταξη των εγκληματιών μαθητών του.
Αποτέλεσμα;
13 κακούργοι – 13 έως 15 ετών – παραπέμπονται να δικασθούν στις 20 Μαρτίου ως υπαίτιοι ότι:
«Στα Τρίκαλα, από κοινού, με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος (sic), διέκοψαν την ομαλή λειτουργία δημοσίου σχολείου και παρέμειναν παρανόμως στους χώρους λειτουργίας του. Συγκεκριμένα, μαζί με άλλους αγνώστους συμμαθητές τους [γιατί «αγνώστους» κ. Διοικητά της Αστυνομίας και κ. Εισαγγελέα; Τί κάνει επιτέλους το κράτος και οι χαφιέδες;] κατέλαβαν τους χώρους λειτουργίας του 3ου Γυμνασίου (αίθουσες) και παρέμειναν συνεχώς σε αυτό (με βάρδιες επί 24ώρου βάσεως) διακόπτοντας έτσι ολοκληρωτικά τη διεξαγωγή διδασκαλίας, παρά την αντίθετη βούληση της Διεύθυνσης (!).
Επί πλέον οι 13 πατεράδες παραπέμπονται να δικασθούν μεθαύριο, 30 Ιανουαρίου (των Τριών Ιεραρχών!), «διότι από πρόθεση παρέλειψαν να εμποδίσουν (τα παιδιά τους) από την τέλεση αξιόποινης πράξης».
Αυτές οι δίκες δεν πρέπει να γίνουν. Αποτελούν ντροπή για την τοπική κοινωνία, για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, για όλους μας.
Καλούμε τους μαθητές, τους συμπολίτες μας, κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, να εκφράσουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο τη συμπαράστασή μας στους διωκόμενους.
Οι έφηβοι που αγωνίζονται με οποιονδήποτε τρόπο – δεν είναι εγκληματίες.
Είναι η ελπίδα του μέλλοντός μας.
(Ενίοτε, κάποιοι από αυτούς γίνονται αργότερα και ηγέτες κομμάτων)».