Κυπελλούχος UEFA η Ζενίτ!

Η “ρωσική αρκούδα” αντεπιτίθεται… Τρία χρόνια μετά την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία είχε επικρατήσει με 3-1 της Σπόρτινγκ Λισσαβώνας στο “Ζοσέ Αλβαλάδε” κατακτώντας το Κύπελλο UEFA, η Ζενίτ έγινε η δεύτερη ρωσική ομάδα που κατακτά το βαρύτιμο τρόπαιο, νικώντας με 2-0 τη Ρέιντζερς στον μεγάλο τελικό που φιλοξενήθηκε στο “Σίτι οφ Μάντσεστερ”. Η ομάδα του Ντικ Άντβοκαατ ήταν καλύτερη καθόλη τη διάρκεια της αναμέτρησης και δικαιώθηκε για την “επιλογή” της να κυνηγήσει με μεγαλύτερο πάθος το γκολ, με δύο τέρματα στο τελευταίο 20λεπτο. Ο Ιγκόρ Ντενίσοφ ήταν αυτός που άνοιξε το δρόμο προς το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία της ομάδας της Αγίας Πετρούπολης, με το άψογο πλασέ του στο 72′, ενώ ο Κοσταντίν Ζιριάνοφ έστειλε στον 7ο ουρανό τους Ρώσους οπαδούς, δίνοντας παράλληλα τη χαριστική βολή στους Σκωτσέζους, με το τέρμα που πέτυχε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Να σημειωθεί πως η Ζενίτ χρειάστηκε να ξεπεράσει κατά σειρά τα εμπόδια των Βιγιαρεάλ, Μαρσέιγ, Μπάγερ Λεβερκούζεν και Μπάγερν Μονάχου για να φτάσει μέχρι τον τελικό, ενώ στο σημαντικότερο ευρωπαϊκό της παιχνίδι είχε την ατυχία να στερηθεί των υπηρεσιών του πρώτου φετινού σκόρερ του Κυπέλλου UEFA, Πογκρέμπνιακ (10 τέρματα), ο οποίος ήταν τιμωρημένος. Στον αντίποδα, η Ρέιντζερς προσπάθησε να πάρει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο για πρώτη φορά μετά από 36 χρόνια, στηριζόμενη στο μεγάλο ατού της στη διοργάνωση που ήταν η γρανιτένια άμυνά της (στα τελευταία οκτώ ματς κράτησε το μηδέν στα έξι από αυτά), όμως μετά το πρώτο γκολ που δέχτηκε, φάνηκε πως δεν είχε… εναλλακτικό πλάνο για να αλλάξει τη μοίρα της. Ο Σμιθ πέρασε από το 77′ μέχρι το 86′ τρεις επιθετικούς, στην ύστατη προσπάθεια να φέρει το ματς στα ίσια, όμως δεν κατάφερε να απειλήσει ουσιαστικά, πέρα από την ευκαιρία του Νόβο στο 91′, με αποτέλεσμα το 2-0 να έρχεται μοιραία στις καθυστερήσεις. Έτσι, οι “διαμαρτυρόμενοι” έχασαν την ευκαιρία να κυνηγήσουν ένα ιστορικό “καρέ” τίτλων τη φετινή σεζόν, καθώς έχουν ήδη κατακτήσει το Λιγκ Καπ Σκωτίας, περιμένουν να αγωνιστούν στον τελικό του Κυπέλλου στη χώρα τους (αντίπαλος η υποδεέστερη Κουίν οφ Σάουθ) ενώ είναι και το φαβορί για να πάρουν το πρωτάθλημα. Χωρίς τον ηγέτη της η Ζενίτ, 4-5-1 η Ρέιντζερς Ο Ντικ Άντβοκαατ παρέταξε στον τελικό την ομάδα του με το επιθετικογενές 4-3-3. Την εστία της Ζενίτ ανέλαβε να υπερασπιστεί ο Μαλαφέεφ, θέση στο δεξί άκρο της άμυνας πήρε ο Ανιούκοφ και στο αριστερό ο Σιρλ, με τους Κρίζανατς, και Σιρόκοφ να αποτελούν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Ο Τίμοστσουκ είχε το ρόλο του “καθαρόαιμου” αμυντικού χαφ έχοντας δίπλα του τους Ζιριανόφ-Ντενίσοφ, ενώ οι Φαϊζούλιν και Αρσάβιν ήταν τα “στηρίγματα” του Φατίχ Τεκέ που πήρε θέση στην κορυφή της επίθεσης. Σε σχέση δηλαδή με την ομάδα που διέσυρε με 4-0 τη Μπάγερν Μονάχου στον δεύτερο ημιτελικό, η ομάδα της Αγίας Πετρούπολης είχε τρεις αλλαγές στην ενδεκάδα: οι Αρσάβιν και Σιρλ επέστρεψαν από τιμωρία παίρνοντας τη θέση των Ντομίνγκες και Γκορσκόφ, ενώ ο Τεκέ αντικατέστησε τον φετινό πρώτο σκόρερ στο Κύπελλο UEFA με 10 τέρματα, Πογκρέμπνιακ (τιμωρημένος). Στον αντίποδα, ο Γουόλτερ Σμιθ δεν αποχωρίστηκε το “αγαπημένο” του 4-5-1, με την ενδεκάδα του τελικού να μην έχει την παραμικρή αλλαγή με αυτή που απέκλεισε τη Φιορεντίνα μέσα στο “Αρτέμιο Φράνκι” στον δεύτερο ημιτελικό. Τερματοφύλακας ο Αλεξάντερ, την αμυντική τετράδα συνέθεσαν από τα δεξιά προς τα αριστερά οι Μπρόουντφουτ, Γουέιρ, Κουέγιαρ, Πάπατς, ενώ το “βάρος” έπεσε για μία ακόμα φορά στο χώρο του κέντρου, με τους Εμντανί, Γουίτακερ, Φέργκιουσον, Τόμσον και Ντέιβις να παίρνουν φανέλα βασικού. Μοναδική επιθετική αιχμή για τους “διαμαρτυρόμενους” ήταν ο Κλοντ Νταρσεβίλ. Δυναμικό ξεκίνημα από τις δύο ομάδες Οι δύο ομάδες μπήκαν ιδιαίτερα “ορεξάτες” στον τελικό, και το πρώτο 10λεπτο σημαδεύτηκε από δύο αρκετά καλές στιγμές, μία για κάθε ομάδα. Η πρώτη μεγάλη φάση στο ματς άνηκε στην Ζενίτ στο 4′, με τον Φαϊζούλιν να βγάζει εξαιρετική κάθετη πάσα για τον Αρσάβιν, και τον τελευταίο να κάνει το σουτ από θέση πλάγια αριστερά μέσα στη μεγάλη περιοχή, για να στείλει τη μπάλα δίπλα από το δεξί δοκάρι του Αλεξάντερ. Η “απάντηση” από τη Ρέιντζερς ήρθε στο 7′, με τον Νταρσεβίλ να ελίσεται έξω από την περιοχή των Ρώσων και να κάνει ωραίο γύρισμα από τα αριστερά, με τον Σιρλ να κόβει όμως τη μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής, γλυτώνοντας την ομάδα του από τον διαγραφόμενο κίνδυνο. Από εκεί και πέρα, η Ζενίτ ήταν η ομάδα που ανέλαβε τα ηνία του αγώνα, έχοντας περισσότερη ώρα την κατοχή της μπάλας και αναζητώντας τρόπους είτε με κάθετες πάσες είτε με πλαγιοκοπήσεις να μπει στη μεγάλη περιοχή του Αλεξάντερ, με τους Σκωτσέζους να συνεχίζουν στην… πεπατημένη των προηγούμενων ευρωπαϊκών αγώνων τους: 10 παίκτες πίσω από τη σέντρα την περισσότερη ώρα, συνεχές πρέσινγκ για το κλείσιμο των κενών χώρων,”πάγωμα” του ρυθμού αλλά και προσπάθεια εκμετάλλευσης της ταχύτητας του Νταρσεβίλ μέσω βαθιών μπαλιών. Λίγες φάσεις μετά το πρώτο 15λεπτο Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να βγει μεγάλος “ζημιωμένος” το θέαμα, με τις καλές φάσεις μέχρι το τέλος του πρώτου 45λεπτου να είναι ελάχιστες, και όλες από πλευράς της Ζενίτ. Στο 14′ η κεφαλιά του Φαϊζούλιν μετά από σέντρα του Σιρλ από αριστερά έφυγε ψηλά άουτ, το σουτ του Ζιριανόφ στο 18′ βρήκε σε ετοιμότητα τον Αλεξάντερ, ενώ στο 28′ η τυπικά γηπεδούχος πλησίασε περισσόερο το γκολ, με τον Αλεξάντερ να μπλοκάρει με διπλή προσπάθεια το πολύ δυνατό σουτ του Ανιούκοφ με το δεξί έξω από την περιοχή. Στο 41′ ο Φατίχ Τεκέ βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση μέσα στη μεγάλη περιοχή, όμως προσπάθησε να περάσει… όλη σχεδόν την άμυνα της Ρέιντζερς με αποτέλεσμα να κοπεί πριν βγει τετ α τετ με τον Αλεξάντερ, με τη φάση αυτή να είναι και η τελευταία άξια αναφοράς πριν οι δύο ομάδες πάνε στα αποδυτήρια. Να σημειωθεί ότι η Ζενίτ έκλεισε το πρώτο μέρος έχοντας προβάδισμα σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες (10-3 σουτ, 4-0 προς την εστία, 59-41 κατοχή μπάλας), με τη Ρέιντζερς ωστόσο να φέρνει το παιχνίδι στα μέτρα της, καθώς ελαχιστοποίησε τους κινδύνους προς την εστία της, απέναντι σε μία άκρως επιθετική και ταχύτατη ομάδα. Στο δεύτερο μέρος, το μοτίβο της αναμέτρησης παρέμεινε το ίδιο, με τη Ζενίτ να “κάνει παιχνίδι” και τη Ρέιντζερς να ψάχνει την όποια ευκαιρία για να χτυπήσει στην κόντρα, με τον ρυθμό πάντως να είναι αρκετά πιο γρήγορος σε σύγκριση με το υποτονικό πρώτο 45λεπτο. Ο Νταρσεβίλ έβαλε… φωτιά στον τελικό Στο 55′ η Ρέιντζερς κατάφερε να δημιουργήσει την πιο επικίνδυνη φάση της μέχρι εκείνη τη στιγμή: ο Νταρσεβίλ πήρε την κάθετη πάσα από τον Ντέιβις και βγήκε απέναντι στον Μαλαφέεφ, το σουτ που έκανε μέσα από τη μεγάλη περιοχή αποκρούστηκε από τον Ρώσο γκολκίπερ, ενώ στην εξέλιξη της φάσης, οι “διαμαρτυρόμενοι” ζήτησαν πέναλτι σε χέρι του Ντενίσοφ, με τον διαιτητή Φρόιντφελντ να θεωρεί πως είναι ακούσιο ζητώντας να συνεχιστεί το παιχνίδι. Η φάση αυτή “άναψε τα αίματα”, με αποτέλεσμα το δίλεπτο 63′-64′ να επιφυλάσει μεγάλες συγκινήσεις για τους θεατές που βρέθηκαν στο “Σίτι οφ Μάντσεστερ”. Η αρχή έγινε στο 63′, με το σουτ του Γουίτακερ να βρίσκει στον Σιρόκοφ και να φεύγει ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι του Μαλαφέεφ, ενώ στην αμέσως επόμενη φάση (64′) η Ζενίτ άγγιξε αυτή το 1-0. Ο Αρσάβιν ξεχύθηκε στη κόντρα περνώντας και τον Αλεξάντερ που είχε βγει εκτός περιοχής για να τον κόψει, όμως το πλασέ που έκανε προς την ανυπεράσπιστη -από γκολκίπερ εστία- αποκρούστηκε πάνω στη γραμμή σε κόρνερ από τον Πάπατς με το κεφάλι. Αρσάβιν, Ντενίσοφ έκρυψαν τη μπάλα και… 1-0 Το παιχνίδι άρχισε να αποκτά γρήγορο ρυθμό, “ξεφεύγοντας” σιγά σιγά από εκεί που ήθελε να το οδηγήσει η Ρέιντζερς, με τη Ζενίτ να καταφέρνει να λύσει τελικά τον… γόρδιο δεσμό στο 74′. Ο Αρσάβιν έβγαλε υποδειγματική κάθετη ασίστ για τον Ντενίσοφ, ο οποίος μόνος απέναντι στον Αλεξάντερ δεν λάθεψε, στέλνοντας με ψύχραιμο δεξί πλασέ τη μπάλα στα δίχτα του γκολκίπερ των “τζερς”. Η Ρέιντζερς δεν είχε άλλη επιλογή, από το να “βγει από το καβούκι” της και να ψάξει για την ισοφάριση, με τη Ζενίτ να βρίσκει πλέον περισσότερους κενούς χώρους και να είναι ακόμα πιο επικίνδυνη στα καρέ των Σκωτσέζων. Απόδειξη η φάση του 76ου λεπτού, με τον Ζιριανόφ να γίνεται κάτοχος της μπάλας στο ύψος της μικρής περιοχής μετά από σέντρα από τα δεξιά, με το σουτ του να βρίσκει το αριστερό δοκάρι του Αλεξάντερ και να φεύγει άουτ. Όλα για όλα για την ισοφάριση η Ρέιντζερς Ο Γουόλτερ Σμιθ άρχισε να ρίχνει στο χορτάρι του “Σίτι οφ Μάντστεστερ” από το 77ο λεπτό και μετά ό,τι καλύτερο επιθετικό όπλο είχε στη διάθεσή του για να ανατρέψει την κατάσταση, με τους Νόβο, ΜακΚάλοκ και Μπόιντ να παιρνούν διαδοχικά στο ματς μέχρι το 86′, με τη Ζενίτ όμως να είναι η ομάδα που φάνταζε περισσότερο επικίνδυνη στην κόντρα και τους Σκωτσέζους να μην έχουν κλασική ευκαιρία στα καρέ του Μαλαφέεφ. Η Ρέιντζερς είχε τη μεγάλη ευκαιρία να ισοφαρίσει στο 91′ και να στείλει το ματς στην παράταση, όμως την “κλώτσησε”, καθώς μετά από φάση διαρκείας στην περιοχή της Ζενίτ, ο Νόβο έστειλε τη μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Μαλαφέεφ. Ο Αρσάβιν έβαλε την υπογραφή του στον 37ο τελικό Και αφού δεν έγινε εκεί το 1-1, η Ζενίτ αποφάσισε να βάλει το “κερασάκι στην τούρτα” του ευρωπαϊκού θριάμβου της στο τέταρτο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Ο Τεκέ πήρε τη μπάλα σε θέση μέσα αριστερά και την κατάλληλη στιγμή την γύρισε στο ύψος της μικρής περιοχής, με τον Αρσάβιν να πετάγεται την κατάλληλη στιγμή και να κάνει το 2-0, μή αφήνοντας περιθώριο αντίδρασης στον Αλεξάντερ. Αυτή ήταν και η τελευταία φάση του τελικού, με τον Σουηδό Φρόιντφελντ να σφυρίζει αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, και την ομάδα της Αγίας Πετρούπολης να πανηγυρίζει μαζί με τους φίλους της που ταξίδεψαν στην Αγγλία την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου της ιστορίας της. Οι συνθέσεις των δύο ομάδων: Ζενίτ (Άντβοκαατ): Μαλαφέεφ, Ανιούκοφ, Κρίζανατς, Σιρόκοφ, Σιρλ, Τίμοστσκουκ, Ζιριανόφ, Ντενίσοφ, Φαϊζούλιν (93′ Ντον Τζιν) Αρσάβιν, Τεκέ Ρέιντζερς (Σμιθ): Αλεξάντερ, Μπρόουντφουτ, Γουέιρ, Κουεγιάρ, Πάπατς (77′ Νόβο), Εμντανί (80′ ΜακΚάλοκ), Γουίτακερ (86′ Μπόιντ), Φέργκιουσον, Τόμσον, Ντέιβις, Νταρσεβίλ Διαιτητής: Πέτερ Φρόιντφελντ (Σουηδία) Βοηθοί: Στέφαν Γουϊτμπεργκ, Χένρικ Αντρεν (Σουηδία) Τέταρτος διαιτητής: Μάρτιν Ινγκβαρσον (Σουηδία) Κίτρινες κάρτες: Μαλαφέεφ Κόκκινες κάρτες: – MVP του τελικού: Αρσάβιν