Η νέα πολιτεία Μαντριών στα Μετέωρα

Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε με τα μαντριά των Μετεώρων. Και απ’ ότι φαίνεται δεν θα είναι ούτε η τελευταία. Το θέμα ταλανίζει για πολλά χρόνια τις δημοτικές αρχές, την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, τους τοπικούς επαγγελματικούς φορείς, την τοπική κοινωνία ευρύτερα αλλά και τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες (Δασαρχείο).

Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε με τα μαντριά των Μετεώρων. Και απ’ ότι φαίνεται δεν θα είναι ούτε η τελευταία. Το θέμα ταλανίζει για πολλά χρόνια τις δημοτικές αρχές, την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, τους τοπικούς επαγγελματικούς φορείς, την τοπική κοινωνία ευρύτερα αλλά και τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες (Δασαρχείο).
Κοινή συνισταμένη όλων η απομάκρυνση των μαντριών εκτός του Μετεωρίτικου χώρου.
Να επαναλάβουμε, για την ιστορία, ότι οι συγκεκριμένες κτηνοτροφικές μονάδες βρίσκονται στην ανατολική είσοδο των Μετεώρων, δίπλα απ’ το δρόμο που οδηγεί στις Μονές.
Η Καλαμπάκα και η χώρα μας έχει γίνει πολλάκις πρώτο θέμα στα ΜΜΕ των Ευρωπαϊκών χωρών με αρνητικά σχόλια που δυσφημίζουν την περιοχή και τη χώρα, λόγω των επιθέσεων που δέχονται από τα σκυλιά (ποιμενικοί σκύλοι) οι επισκέπτες.
Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση (μαντριά, σκυλιά, κοπάδια αιγοπροβάτων που κινούνται ελεύθερα) στο Μετεωρίτικο χώρο, σίγουρα δεν τιμά κανένων.
Παρ’ όλες τις επισημάνσεις και τις απανωτές επιθέσεις των σκύλων στους δυστυχείς επισκέπτες (που μη γνωρίζοντας ανεβαίνουν πεζοί στα Μετέωρα), τα μαντριά παραμένουν στη θέση τους.
Περιέργως οι δηλώσεις τόσο από πλευράς περιφέρειας όσο και από πλευράς Ν.Α., παραμένουν ευσεβείς πόθοι.
Βέβαια, για να είμαστε αντικειμενικοί και δίκαιοι υπήρξαν θεσμικοί παράγοντες που συνέβαλλαν στην κατεδάφιση μαντριών και γενικότερα στην απομάκρυνσή τους, μόνο που κατεδαφίστηκε ένα ποιμνιοστάσιο που δεν χρησιμοποιούνταν.
Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να επισημάνουμε την βούλησή τους να απομακρυνθούν οι μονάδες.
Έστω και με τον αραμπά η διαδικασία προχωρεί. Η Ν.Α. σε συνεργασία με την περιφέρεια και με την τότε δημοτική αρχή του δήμου Καλαμπάκας παραχωρήθηκε χώρος για την μεταφορά των μαντριών.
Κυρίως ο λόγος γίνεται για μια συγκεκριμένη κτηνοτροφική μονάδα ο ιδιοκτήτης της οποίας όμως διαθέτει άλλες δύο (τις οποίες νοικιάζει), στην ποταμιά και στη θέση «Μεράϊ».
Στο σημείο αυτό αξίζει, για την ιστορία, να αναφέρουμε την αντίδραση της τότε αντιπολίτευσης, για την επιλογή του χώρου όπου θα μεταφέρονταν οι μονάδες.
Μάλιστα ο αρχηγός της και σημερινός δήμαρχος Βύρων Μπουτίνας επεσήμανε τότε τους λόγους της διαφωνίας του για την επιλογή του χώρου. Ωστόσο, ουδείς προβληματίστηκε απ’ αυτές τις επισημάνσεις.
Μια νέα πολιτεία μαντριών στα Μετέωρα
Αυτά για την ιστορία. Η κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στο χώρο είναι απαράδεκτη. Δυστυχώς ένα λάθος που υφίστατο για χρόνια οι αρμόδιοι πάνε να το διορθώσουν με ένα άλλο μεγαλύτερο λάθος.
Ένα λάθος που σίγουρα θα σημαδέψει την ευρύτερη περιοχή για πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα στο χώρο που υποδείχθηκε να μεταφερθεί η κτηνοτροφική μονάδα κτίζεται μια νέα πολιτεία.
Μια πολιτεία ποιμνιοστασίων με μόνιμες κτιριακές μονάδες. Η ευρύτερη περιοχή, ίσως το καλύτερο κομμάτι του Μετεωρίτικου χώρου, μετατρέπεται με τις υποδείξεις και τις ευλογίες των αρμοδίων παραγόντων σε δομημένη περιοχή.
Αντί ενός νέου ποιμνιοστασίου που θα έπρεπε να γίνει «φύτρωσαν» επτά και μάλιστα με οπλισμένο σκυρόδεμα εκατοντάδων τετραγωνικών. Η εικόνα που αντικρίζει κανείς είναι τραγική και σίγουρα δεν είναι αυτή που οραματίζεται η τοπική κοινωνία.
Τα ερωτήματα
– Αλήθεια, η νέα πολιτεία ποιμνιοστασίων κτίζεται με τις υποδείξεις και τις ευλογίες της Ν.Α. και της περιφέρειας;
– Γνωρίζουν οι αρμόδιοι την πραγματική κατάσταση που διαμορφώνεται στο χώρο;
– Ο χώρος, με την ανέγερση μόνιμων σταθερών κτιριακών υποδομών, χαρίζεται στους συγκεκριμένους κτηνοτρόφους;
– Υπάρχουν υπηρεσίες, και ποιες, που εξέδωσαν πολεοδομικές άδειες και συνέταξαν μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, για το τερατούργημα που εξελίσσεται στο χώρο;
– Μπορεί σε δημοτική έκταση να κτισθούν τσιμεντένια μεγαθήρια;
– Ποιοι και βάση ποιών στοιχείων επέλεξαν τον συγκεκριμένο χώρο για την ανέγερση ποιμνιοστασίων;
– Γιατί επτά τσιμεντένια μεγαθήρια και όχι ένα;
– Είναι δυνατόν τα αρμόδια θεσμικά και υπηρεσιακά όργανα να σιωπούν μπροστά στην πρωτοφανή αλλοίωση του Μετεωρίτικου περιβάλλοντος.
– Θα εγκρίνουν με την ψήφο τους το «έγκλημα» που συντελείται στην περιοχή;
Στα ερωτήματα αυτά κάποιοι οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις. Και φυσικά όποιοι απ’ τους τοπικούς φορείς ενδιαφέρονται για τον τόπο θα πρέπει να αντιδράσουν και να αποτρέψουν ένα ακόμη ένα περιβαλλοντικό «έγκλημα».

Η ΕΡΕΥΝΑ 16 Δεκεμβρίου 2007, αρ. φύλλου 14789,   σελίδα 15