Εθνικοί Ευεργέτες: ξεχασμένοι από τους Νεοέλληνες !!

Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο γιορτάζει φέτος τα 170 χρόνια ( ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα το 1836 , λίγα χρόνια δηλαδή μετά την ίδρυση του νεότερου Ελληνικού κράτους , με αρχικό στόχο την κατάρτιση μαστόρων , οικοδόμων και αρχιμαστόρων) .

Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο γιορτάζει φέτος τα 170 χρόνια ( ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα το 1836 , λίγα χρόνια δηλαδή μετά την ίδρυση του νεότερου Ελληνικού κράτους , με αρχικό στόχο την κατάρτιση μαστόρων , οικοδόμων και αρχιμαστόρων) .
Εκατόν εβδομήντα χρόνια μετά το Ε.Μ.Π αποτελεί το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα με πολύπλευρες δραστηριότητες σε επιστημονικό και ερευνητικό επίπεδο , σε εξειδικευμένη κατάρτιση των νέων κ.λ.π.
Οι κτιριακές υποδομές στην οδό Πατησίων (1873) είναι έργο προσφοράς των μεγάλων Ηπειρωτών ευεργετών Γ. Αβέρωφ , Ν. Στουρνάρη και Ε. Τοσίτσα .
«…Με τα υπόλοιπα χρήματα της καταστάσεώς μου να κτισθεί εις Αθήνας λαμπρόν Πολυτεχνείο …» , έγραφε στην διαθήκη του ο Ν. Στουρνάρης , την ιδέα του οποίου ενστερνίστηκαν και ακολούθησαν οι άλλοι δύο εθνικοί ευεργέτες .
Οι λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις που πραγματοποίησε η πρυτανική αρχή πέραν της ανάδειξης της προσφοράς του Ε.Μ.Π στην γνώση , την επιστήμη , την ίδια την ανάπτυξη της χώρας , δίνει κυρίως την ευκαιρία να αναδειχθεί το έργο και ο ρόλος των εθνικών ευεργετών στην εξέλιξη του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους .
Η νέα εποχή απαιτεί ιστορική γνώση
Σε μια περίοδο που οι Νεοέλληνες ενσωματώνονται ή και αφομοιώνονται στις συνθήκες της νέας εποχής , εποχής έντονου υλισμού και ευδαιμονισμού , εποχής απνευμάτιστης και ανιστόρητης , όπου τα μετρίσιμα στοιχεία που δηλώνουν την κοινωνική καταξίωση είναι το χρήμα , το κέρδος και γενικότερα η συσσώρευση πλούτου , η αναδίφηση στο Ιστορικό παρελθόν και στον ρόλο που διαδραμάτισαν κάποια πρόσωπα αντιμετωπίζεται ως αναχρονισμός και συντηρητισμός . Αλλά δεν μπορεί το κοίταγμα στο παρελθόν , ιδιαίτερα όταν αυτό είναι γεμάτο από λαμπρές σελίδες αποτελώντας φωτεινούς οδοδείκτες και ορόσημα για το μέλλον, να είναι ούτε αναχρονισμός , ούτε συντηρητισμός . Την ώρα που λαοί εκφυλίζονται και πολιτισμοί παρακμάζουν η Ιστορική γνώση είναι πολύτιμος αρωγός σε μια προσπάθεια επανακαθορισμού των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της εποχής . Το έθος και το ήθος που μας κληροδοτεί η παράδοση , τα παλαιά κλέη , αποτελούν τον καλύτερο προστατευτικό θώρακα έναντι των κινδύνων που μας περιβάλλουν . Η Ελλάδα «τρώει» τα παιδιά της
Η Ελλάδα , η σύγχρονη πολιτεία μας γενικότερα , ζει έναν απίστευτο εφιάλτη όπου η αμάθεια , η πενία , ο ηθικός ζόφος , καλύπτει και κατατρώει τα πάντα .
Μεγάλες έννοιες , θεμέλια των ηθικών αξιών , που είχαν αντέξει στις επιθέσεις της μηδενιστικής φιλοσοφίας , στις παγίδες της σοφιστείας , στην διάβρωση του σκεπτικισμού και στον καγχασμό του σατανισμού , διαλύονται .
Μέσα σ΄ αυτό το περιβάλλον τα πάντα αφήνονται στην Ιστορική λήθη είτε για να ξεχαστούν , είτε για να παρακμάσουν .
Η Ελλάδα «τρώει» , όπως ο Κρόνος , τα παιδιά της .
Αλλά αυτός ο μαρτυρικός τόπος , ο ποτισμένος με ποταμούς αίματος σε εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες , έτσι πορεύτηκε στον Ιστορικό χρόνο .
Με στιγμές κορύφωσης ηρωισμού αλλά και πτώσης .
Μια χώρα που φυλάκισε τους εθνικούς ήρωες(Κολοκοτρώνη) και παρασημοφόρησε τους προδότες , τους υποτελείς και τους ξενόδουλους , δεν μπορεί παρά να αισθάνεται ενοχές .
Η ψευτοάρχουσα τάξη που διαφέντεψε ετούτον εδώ τον τόπο προσπάθησε και προσπαθεί να ευτελίσει ιδέες και πρόσωπα που δεν εξυπηρετούσαν τους ιδιοτελείς της στόχους .
Είναι η ίδια τάξη που απομύζησε καθετί ζωτικό και πολύτιμο διέθετε αποδρώντας από τους κορυφαίους Ιστορικούς σταθμούς του Έθνους .
Είναι η ίδια τάξη που όταν ο λαός αγωνίζονταν να υπερασπίσει αρχές , αξίες , αξιοπρέπεια , τα μέλη της δεν αντιλήφθηκαν το παραμικρό είτε γιατί διάβαζαν , είτε γιατί έκαναν μπίζνες .
Είναι η ίδια τάξη που κατασπάραξε δύο σχέδια οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης της χώρας μας (Μάρσαλ , Ούντρα) .
Είναι η τάξη που ποτέ δεν είχε και δεν έχει εθνική συνείδηση .
Οι εξαιρέσεις που αγνοούμε
Όμως υπήρξαν και λαμπρές εξαιρέσεις για τις οποίες θα πρέπει να αισθανόμαστε υπερήφανοι .
Δυστυχώς , όχι τυχαία , αυτά τα πρόσωπα παραμένουν στην σκιά της Ιστορίας , άφαντοι .
Ενώ τους οφείλουμε την Εθνική μας υπόσταση ούτε τους θυμόμαστε , ούτε , πολύ περισσότερο , τους τιμούμε .
Το να διαθέσει κανείς την περιουσία του , την ζωή του κ.λ.π , στο Έθνος αποτελεί μέγιστη προσφορά και ευεργεσία που πολύ λίγοι το πατούν .
Οι Εθνικοί μας ευεργέτες αποτελούν πολύτιμα πετράδια του εθνικού μας διαδήματος και έχουμε χρέος όχι μόνο να τους θυμόμαστε αλλά κυρίως να τους τιμούμε .
Να τους θυμόμαστε για να παραδειγματιζόμαστε και να τους τιμούμε ακριβώς γιατί τους χρωστάμε την εθνική μας υπόσταση .
Αλλά ποιος Νεοέλληνας να τους θυμηθεί και να τους τιμήσει όταν τους αγνοεί ;
Πώς να γνωρίζουν τους εθνικούς μας ευεργέτες όταν τους αγνοεί η ίδια η Ιστορία , το κράτος ;
Πώς να γνωρίζουν όταν η τηλεόραση προβάλλει την υποκουλτούρα και την κυρίαρχη αντίληψη για την ζωή που είναι ο υλισμός , ο καταναλωτισμός και ο ευδαιμονισμός ;
Πώς να γνωρίζουν όταν δεν διδάσκονται οι μεγάλες αξίες και αρχές που διαμόρφωσαν τον σημερινό μας πολιτισμό ;
Πως να γνωρίζουν όταν η πνευματική ηγεσία δεν τους διδάσκει τα φανερώματα της θυσίας και της ευσέβειας ;
Πώς να γνωρίζουν όταν ζούμε σε πνευματική ένδεια ;
Λοιπόν, έτσι είναι , ζούμε τα αποτελέσματα μιας εποχής το πνεύμα της οποίας αρνείται την παράδοση , αποκρούει , το μπόλιασμα της ιστορίας με το παρών και το μέλλον επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια ζωή χαμοσερνάμενη , άμορφη , άνοστη , ανταγωνιστική και απνευμάτιστη .
Η εποχή μας καλεί σε μια αυτοσυνειδησία , στην επιστροφή στον εαυτό μας και των σκοπών μας παραστάτης και οδηγός αποφασιστικός της οποίας μπορεί και πρέπει να είναι η Ιστορία μας .
Στο πλαίσιο αυτό η μια γενιά μορφώνει την άλλη , δηλαδή η ώριμη παραδίδει στην ανώριμη τα αγαθά του πολιτισμού και της Ιστορίας με την παιδεία , με την στάση ζωής της , με την προσφορά της , με τις θυσίες της .
Στενή και τεθλιμμένη η οδός αλλά η μόνη που οδηγεί στην αφύπνιση και στην υπέρβαση έναντι της ατομικής και συλλογικής ιστορικής αμνησίας .
Γιατί λαός που δεν μελετά και δεν διδάσκεται από την Ιστορία του καθεύδει και χάνεται από τον πολιτισμό .