Βραζι…λεία της οικολογικής καταστροφής…..

Δεδομένου όμως ότι σε τρεις από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες εκτροφής ζώων που δρουν στην περιοχή, τις JBS, Marfrig και Bertin, η βραζιλιάνικη κυβέρνηση έχει μετοχές αξίας 2,65 δισ. δολαρίων, γίνεται σαφές πως οι νόμοι είναι για να… αποψιλώνονται όπως ακριβώς και ο Αμαζόνιος.

Και για να γίνει η κατάσταση χειρότερη, έχει κατατεθεί στη Βουλή νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο το ποσοστό του 80% θα μειωθεί στο 40% -για να εξαφανιστεί εντελώς στην πράξη-, ενώ θα δοθούν, αν ψηφιστεί ο νόμος, στους άρπαγες της γης νόμιμα δικαιώματα κατοχής. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας είναι ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα στον Αμαζόνιο, αφού ουσιαστικά δεν υπάρχουν, και πολλοί απλώς αρπάζουν όποιο κομμάτι γης θεωρούν κατάλληλο.

Συνένοχη
Η Greenpeace, εξάλλου, θεωρεί την κυβέρνηση ως συνένοχη στην καταστροφή και λόγω των πενιχρών επιχορηγήσεών της προς τον τομέα της κτηνοτροφίας. Βραζιλιάνοι ακτιβιστές επισημαίνουν ως έναν ακόμα λόγο οικολογικής καταστροφής τον ανεπαρκή έλεγχο των αγροκτημάτων του Αμαζονίου.

Οι κυβερνητικές επιθεωρήσεις στην περιοχή είναι ελάχιστες, ενώ πολλά αγροκτήματα δεν είναι καν καταχωρημένα σε κάποια αρμόδια αρχή (καθώς πολλές φορές απλώς έχουν δημιουργηθεί σε καταπατημένες περιοχές), οπότε δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί έλεγχος σε κάτι που στα χαρτιά δεν… υπάρχει. Και όταν διαφαίνεται η πρόθεση να γίνει κάποιος έλεγχος, συχνά μιλούν… τα όπλα. «Πολλοί συμπεριφέρονται σαν να μην τους αγγίζει ο νόμος. Είναι σαν να βρισκόμαστε στην εποχή της Αγριας Δύσης, όπου ο καθένας με ένα όπλο έκανε ό,τι ήθελε», εξηγεί ο Αντρέ Μουγκιάτι, μέλος της Green*peace Βραζιλίας.

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ… ΡΥΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Υποθηκεύουν το μέλλον του πλανήτη

Η αύξηση του πληθυσμού και οι καθημερινές δραστηριότητες έχουν οδηγήσει στη σταδιακή καταστροφή των πολύτιμων οικοσυστημάτων για χάρη της αστικής και βιομηχανικής ανάπτυξης, που στηρίζεται κυρίως σε μη ανανεώσιμες πηγές, όπως ο γαιάνθρακας και το πετρέλαιο.

Η αλόγιστη χρήση αυτών των ορυκτών καυσίμων επιβαρύνει σημαντικά το περιβάλλον, εντείνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου που βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμάχης για την κλιματική αλλαγή.

Αυτές τις επιπτώσεις προσπάθησε ανεπιτυχώς να περιορίσει το πρωτόκολλο του Κιότο που έθεσε ως στόχο για τις ανεπτυγμένες χώρες τη μείωση των εκπομπών που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου (με πιο συνηθισμένες τις εκπομπές CO2) κατά 5,2% σε σχέση με το 1990.

Ονειρο απατηλό
Η επίτευξη του στόχου μέχρι το 2012 μοιάζει εδώ και καιρό όνειρο απατηλό, ενώ, ως γνωστόν, οι ΗΠΑ «σνόμπαραν» το πρωτόκολλο που εξελίχθηκε σε ένα μπρα-ντε-φερ μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν η Κίνα και η Ινδία που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης με τους μεγαλύτερους ρυπαντές, ωστόσο η κατάταξη θα ήταν αρκετά διαφορετική αν υπολογίζονταν οι «κατά κεφαλήν» εκπομπές, με βάση δηλαδή τον πληθυσμό της κάθε χώρας.

Σε αυτή την περίπτωση π.χ. οι ΗΠΑ διατηρούν τα πρωτεία με τον υψηλότερο δείκτη μεταξύ των βιομηχανικών χωρών (5,18 μετρικοί τόνοι), ενώ αντιθέτως η Ινδία με 0,37 έχει πολύ μικρότερο σκορ από τον παγκόσμιο μέσο όρο που κυμαίνεται στο 1,25, κοντά στον οποίο βρίσκεται και η Κίνα με 1,27.

Στον χάρτη απεικονίζονται οι 10 μεγαλύτεροι ρυπαντές παγκοσμίως, σύμφωνα με το αμερικανικό Κέντρο Ανάλυσης Πληροφοριών για το Διοξείδιο του Ανθρακα (CDIAC), -με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τη χρήση ορυκτών καυσίμων που είναι οι κύριοι ένοχοι για την επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Η Βραζιλία, με βάση τις εκπομπές CO2, δεν ανήκει στην ομάδα των 10, αλλά κατατάσσεται στη 17η θέση. Οι εκπομπές της χώρας αυξάνονται σταθερά από το 1983 και το 2006 έφτασαν τα 96 εκατ. μετρικούς τόνους.

ΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ
Η Βραζιλία και η κυβέρνηση Λούλα δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για την κατάσταση στον Αμαζόνιο.

Σημαντικότατο μερίδιο ευθύνης έχουν και παγκόσμιοι φορείς, όπως ο Διεθνής Οργανισμός Χρηματοδότησης, που συνδράμει στην εξάπλωση εταιρειών στα «αγροτικά σύνορα του Αμαζονίου».

Μερίδιο ευθύνης έχουν και πολυεθνικές επιχειρήσεις ένδυσης, τροφίμων και αυτοκινήτων, που χρησιμοποιούν, χωρίς να εξετάζουν την προέλευσή τους, προϊόντα από βόειο κρέας, όπως τα δέρματα για παπούτσια, τσάντες και άλλα αξεσουάρ. Συνήθως αγοράζουν «τυφλά» από τη Βραζιλία, χωρίς να εντοπίζουν τη σχέση του εμπορεύματος με την καταστροφή των «δασών της βροχής», κάτι που εύκολα μπορεί να αλλάξει, όπως επισημαίνεται στην έκθεση της Greenpeace.

«Μπορούν να μποϊκοτάρουν προϊόντα που προέρχονται από τις παράνομα αποψιλωμένες περιοχές του Αμαζονίου», πρόταση με την οποία συμφωνεί και η πολυεθνική Unilever που υποσχέθηκε την επιβολή ελέγχου προέλευσης προϊόντων και απόρριψής τους, σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι προέρχονται από επιβαρημένες εκτάσεις.

Η κυβέρνηση της Βραζιλίας, αρνήθηκε να σχολιάσει την έκθεση, ενώ εκπρόσωπος της ομοσπονδίας εξαγωγέων κρέατος ABIEC διέψευσε τη βασιμότητα των στοιχείων, τονίζοντας ότι οι ποσότητες κρέατος που εξάγονται από τον Αμαζόνιο είναι μικρές.

* 70.000 τετραγωνικα χλμ. του δάσους του Αμαζονίου έχουν καταστραφεί από το 2003, οπότε και ανέλαβε την εξουσία ο Λούλα Ντα Σίλβα. Μεταξύ Αυγούστου 2003 και Αυγούστου 2004, 27.200 τ.χλμ. χάθηκαν για πάντα. Τα τρία τέταρτα ήταν παράνομα.
* 4,9 δισ. $ ήταν τα έσοδα από την κτηνοτροφία και 1,9 δισ. δολάρια από την εξαγωγή βοδινού κρέατος το 2008.
* 75% των αερίων που εκλύονται από τη Βραζιλία προέρχονται από την αποψίλωση των δασών.

ΚΑΝΑΔΑΣ
Μετά το 1987 οι ετήσιες εκπομπές CO2 αυξάνονταν ακανόνιστα, φτάνοντας τα 153 εκατ. μετρικούς τόνους το 2005. Τα περίπου 149 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι του 2006 μεταφράζονται σε μια πτώση 2,7% από το 2005.

ΗΠΑ
Ο μέχρι πρότινος μεγαλύτερος ρυπαντής παγκοσμίως περνά πια στη δεύτερη θέση, με τις εκπομπές CO2 να φτάνουν το 1,56 δισ. μετρικούς τόνους το 2006, με το 42% των εκπομπών από τη χρήση ορυκτών καυσίμων να προέρχεται από την κατανάλωση πετρελαϊκών προϊόντων.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Οι εκπομπές CO2 που καταγράφηκαν το 2006 ήταν 155 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι, παραμένοντας στα ίδια σχεδόν επίπεδα από το 1980.

ΙΤΑΛΙΑ
Το 2006 οι εκπομπές CO2 ήταν 129,3 εκατ. μετρικοί τόνοι, εκ των οποίων το 33,4% οφειλόταν στην κατανάλωση φυσικού αερίου.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Το 2006 οι εκπομπές CO2 ήταν 220 εκατ. μετρικοί τόνοι. Αν και το μεγαλύτερο ποσοστό αντιστοιχεί στην καύση στερεών καυσίμων, η χρήση του γαιάνθρακα βρίσκεται σε πτώση από το 1950.

ΡΩΣΙΑ
Οι εκπομπές CO2 μειώθηκαν από το 1992 κατά 24,6%. Παρ’ όλα αυτά το 2006 έφτασαν τα 426,7 εκατ. μετρικούς τόνους, γεγονός που την κατατάσσει στην τρίτη θέση.

ΙΝΔΙΑ
Την τέταρτη θέση καταλαμβάνει η αναπτυσσόμενη Ινδία με 412 εκατ. μετρικούς τόνους το 2006. Από το 1950 μέχρι το 2006 σημειώθηκε δραματική αύξηση στις εκπομπές CO2 που έχουν υπερδιπλασιαστεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

ΚΙΝΑ
Από το 2000 οι εκπομπές CO2 έχουν αυξηθεί κατά 79%, φτάνοντας τους 1,66 δισ. μετρικούς τόνους το 2006. Η Κίνα ξεπερνά πλέον τις ΗΠΑ εξαιτίας της χρήσης ορυκτών καυσίμων και της παραγωγής τσιμέντου.

XΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ

ΙΑΠΩΝΙΑ
Από το 1997 οι εκπομπές CO2 «ταλαντεύονται». Το 2006 έφτασαν τα 353 εκατ. μετρικούς τόνους, δηλ. 5 εκατ. λιγότερους από το 2004. Η Ιαπωνία είναι η μεγαλύτερη εισαγωγέας γαιάνθρακα και η δεύτερη μεγαλύτερη εισαγωγέας αργού πετρελαίου στον κόσμο.